Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Svínf ch. 10

Svínfellinga saga 10 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Svínf ch. 10)

Anonymous SturlungaSvínfellinga saga
91011

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

En föstudaginn eftir páskaviku reið Sæmundr heiman við fjórða mann. Var í reið með honum Guðmundr, bróðir hans, ok þeir frændr hans, Skeggjasynir, Klængr ok Þorsteinn. Ætluðu þeir at finna Brand ábóta, sem áðr höfðu þeir senzt orð í milli. En síðan ætlaði hann at ríða í Skál til Helga, vinar síns. En föstukveldit riðu þeir á þann bæ, er á Hörgslandi heitir. Þat er á Síðu. Sæmundr átti þar bú. Þar var fyrir búinu sá maðr, er Sölmundr hét. Sæmundr hafði hann þar fyrir settan, síðan hann tók landit af Hákoni smið Móðólfssyni.



Um kveldit, er þeir gengu frá baði, mælti Sæmundr við konu þá, er honum þerrði, at hon skyldi gnúa þurrkunni um háls honum sem fastast, ‑ "því at mér klæjar þar mjök." Hon gerði sem hann mælti. "Ekki gnýr þú," segir hann. Tekr hon nú dúkinn ok gnýr sem tíðast. 



Um morgininn segir Guðmundr draum sinn. Spurðist um kveldit þegar í Kirkjubæ, at þeir Ormssynir váru um nóttina á Hörgslandi. 



Verkmenn í Kirkjubæ stóðu upp at vanda sínum laugardagsmorgininn ok spurðu bónda, hvat þeir skyldi gera. Ögmundr mælti: "Gangið fyrst til matar," segir hann. En er þeir váru mettir, gengu þeir til Ögmundar bónda. Hann var þá klæddr, ok þótti þeim nökkut undarliga, því at hann var í brynju ok panzara um utan, stálhúfa á höfði ok öll ryðug. Öxi hafði hann í hendi, Svartleggju, þá er hann gekk oftliga með, buklara í annarri hendi. Hann var manna mestr ok sterkastr, vel á sik kominn, rauðhárr, þykkr í andliti, digrnefjaðr ok bjugt nökkut svá nefit, fámæltr hversdagsliga. Þar var hjá honum Jón karl, sonr hans. Hann var ok vápnaðr ok í hringabrynju. Þar var ok Þórarinn Snorrason ór Ásum, Egill skyrhnakkr, Snorri sveimr, Árni gullskeggr, Brandr Guðmundarson. Þessir váru vápnaðir allir. 157 



Ögmundr fekk húskörlum sínum vápn, svá at hann gekk út við inn þrettánda mann, ok snýr til kirkju ok dvaldist þar litla hríð. Eftir þat gengr Ögmundr austr eftir geilum við þessa menn. Þeir nema stað í einum hvammi skammt frá veginum.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.