HrafnSt ch. 20

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Um várit eftir páska fór Þorvaldr annat sinn til Arnarfjarðar ok rænti þá marga þingmenn sona Hrafns.

Pétr Bárðarson lét drepa þingmann Þorvalds, þann er Hermundr hét. Sá hafði oft verit í andskotaflokki Hrafns. 

Þorvaldr sendi orð Kár munki, at hann skvldi leita um sættir við frændr Hrafns. Þá var lagðr sáttarfundr at ráði Þórðar Sturlusonar ok Kárs munks á Þingeyri í Dýrafirði. Þá var sætzt á þessi mál at því, at Þórðr skyldi gera eftir því, sem hann vildi. Tólf menn handsöluðu fégjöld fyrir Þorvald, slík sem Þórðr vildi gera, ok til þeirar sýknu Þorvalds, sem Þórðr vildi vera láta. 

Annat sumar á alþingi lauk Þórðr upp gerðum. Sú var sektargerð Þórðar Sturlusonar á hendr Þorvaldi Snorrasyni, at Þorvaldr skyldi fara utan samsumars ok vera utan fimm vetr, nema hann færi á fund páfa ok sættist við hann ok fengi af honum lausn ok at hann væri á brott þrjá vetr. En ef hann kæmi út ok hefði svá á brott verit, þá væri heimil vist hans í Vatnsfirði, bústaðr ok þingmannavarðveizla. En Þorvaldr skyldi óheilagr vera milli Vatnsfjarðarár í Breiðafirði ok Stiga í Ísafirði. Ok allir þeir menn, er með honum fóru til aftöku Hrafns, þeir skyldu aldri koma í þetta takmark, nema þeir yrði sæhafa nauðgir, þá skyldi þeir fara á brott sem fyrst með spekt fullum dagleiðum. Allir skyldu vera ór þingi frá Þorvaldi, því er hann hafði átt, þeir er byggðu í þessu takmarki. Þessir menn skyldi fara af landi brott ok koma aldri út: Þorgils Austmaðr, Steingrímr Ásgeirsson, Þórðr Gunnarsson, Bárðr Bárðarson, — ok vera brott ór Vestfirðingafjórðungi á inum næsta hálfum mánuði þaðan í frá, er þeir spyrði. Bjarni djákn skyldi vera sekr um allt land [nema í Austfjörðum]. Ormr Skeggjason skyldi hvárki vera í Arnarfirði né í Ísafirði ok svá Þórðr Steinsson. En allir menn aðrir skyldu hafa heraðssektir sem Þorvaldr — án utanför, — ok gjalda þó fé fyrir alla, þrjú hundruð fyrir mann, til þess at þeir ætti landvært. Með þessum mannsektum gerði Þórðr Sturluson hundrað hundraða fyrir víg Hrafns. Þat fé skyldi gjalda í vöru, gulli eða brenndu silfri, því ateins annat fé, ef þeim, er við skyldi taka, þætti þat eigi verra en annat fé. Fyrir afhögg við Sturlu váru gervir sex tigir hundraða, — fyrir fjörráð við Pétr þrír tigir hundraða. Fyrir aðild vígsakar eftir Hrafn váru gervir þrír tigir hundraða til handa Magnúsi Þórðarsyni, systursyni Hrafns, er vígsakaraðili var eftir Hrafn, því at synir Hrafns váru svá ungir, at þeir váru eigi vígsakaraðilar. En þó mun nökkut verða sagt frá þeim síðar. Þessi tvau hundruð hundraða guldust, sem ger váru. Rán þau, er Þorvaldr rænti á Eyri ok annars staðar í Arnarfirði, váru aftr goldin, sem Þórðr skildi fyrir. 

Þorvaldr fór utan ok gekk suðr til Róms ok var utan þrjá vetr. 

Meðan Þorvaldr var utan, lét Pétr Bárðarson drepa Íma Þorkelsson ok höggva fót af Jóni Þorsteinssyni fyrir þat, er þeir höfðu eigi fé fyrir sik goldit. 

Þorvaldr kom út, þá er hann hafði þrjá vetr utan verit, ok bjó í Vatnsfirði.