Haukd ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Í þenna tíma bjó Guðmundr gríss á Þingvelli. Hann átti Solveigu, dóttur Jóns Loftssonar. Þau áttu tvær dætr, ok hét hvártveggja Þóra, ok váru svá skilin nöfn með þeim, at önnur var kölluð in yngri Þóra, en önnur in ellri Þóra. Þær váru báðar inar gerviligstu konur ok vel menntar. Þær þóttu þá beztir kvenkostir af ógiftum konum. Þær fóru jafnan upp í Almannagjá með léreft sín til ár þeirar, er þar fellr.

Þat var einn dag, er þær váru þar staddar at skemmta sér við ána, þá tók Þóra in ellri til orða: "Hvat ætlar þú, systir, hversu lengi þetta mun vera, at eigi verði menn til at biðja okkar, eða hvat ætlar þú, at fyrir okkr muni liggja?" 

"Þar ber ek litla hugsun fyrir," segir in yngri Þóra, "því at ek uni allvel við, meðan svá búit er." 

"Svá er ok," segir in ellri Þóra, "at hér er sæmiligt at vera með föður ok móður, en eigi er hér glaðværi eða svá unaðsamligt at vera fyrir þat." 

"Svá er víst," segir in yngri Þóra, "en eigi er víst, at þú unir þá betr, er þessu bregðr." 

"Nú þá," segir in ellri Þóra, "gerum vit okkr hér af gaman ok reynum hugspeki okkra. Seg mér, hvat þú myndir kjósa, hverr maðr helzt bæði þín, því at þat þykkjumst ek vita, at eigi munim vit allan aldr ógiftar heima sitja." 

"Enga þörf ætla ek á því," segir in yngri Þóra, "því at allt mun ætlat fyrir, ok gerir því ekki hugsan fyrir slíku at bera eða geipa þar um nökkut." 

"Nú er þat víst," segir in ellri Þóra, "at þat er ákveðit, er minna háttar er en forlög manna. En þó vil ek eigi at síðr, at þú segir mér, hvat þú myndir kjósa, hvat fyrir þér lægi." 

"Hitt ræð ek," segir in yngri Þóra, "at vit látim þetta tal niðr falla, því at brátt ferr orð, er um munn líðr." 

"Ekki þykkir mér undir," segir in ellri Þóra, "þótt hér gerist nökkut söguligt af, ok mun ek segja þér fyrr, hvat ek vilda mér kjósa, ef þú vill þá síðan segja mér."

"Þú ert fyrir okkr," segir in yngri Þóra, "ok skaltu af því víst segja mér fyrr, með því at þú vill þó, at eigi falli hér niðr geipan sjá." 

"Þat vilda ek," segir in ellri Þóra, "at Jón Sigmundarson riði hingat ok bæði mín ok honum væra ek gefin." 

In yngri Þóra svarar: "Víst hefir þú at því hugat, at láta þann eigi undan ganga, er nú þykkir beztr karlkostr vera, ok vildir þú því fyrr kjósa, at þú sátt, at þá vandaðist körit. Nú er þat miklu torvelligra ok ólíkligra, er ek vilda, at væri. Þat vilda ek, at Jóra byskupsdóttir andaðist, en Þorvaldr Gizurarson færi hingat ok bæði mín." 

"Hættum þessu tali," segir in ellri Þóra, "ok getum ekki um." 

Síðan gengu þær heim. 

Nú váru liðnir þeir tíu vetr, er Guttormr erkibyskup hafði leyft þeim Þorvaldi ok Jóru ásamt at vera, ok sagði hann svá, at aldri hefði hann henni meira unnat en þá ok hann vissi eigi víst, hvárt hann fengi af sér at skilja við hana eftir því, sem hann hafði heitit erkibyskupi. En þau sömu misseri andaðist Jóra. 

Ok um várit áttu þeir Þorvaldr ok Jón báðir erendi vestr til Borgarfjarðar. Þeir riðu báðir samt ok gistu á Þingvelli. Ok um daginn, er þeir riðu vestr, varð þeim margt talat til þeira Guðmundardætra. Þær systr lágu jafnan í einni hvílu, ok hvíldi in ellri Þóra jafnan við stokk. Ok er þeir koma vestan, Þorvaldr ok Jón, þá gistu þeir enn á Þingvelli. 

Þá mælti in ellri Þóra til systur sinnar: "Nú mun ek skipa þeim í hvílu okkra í kveld, Þorvaldi ok Jóni. Ok með því at þeir biði okkar nú, þá skal ek þann eiga, er í minni hvílu liggr, en þú þann, er við þili liggr." ‑ Þat vissi hon, at Þorvaldr var jafnan vanr at hvíla við stokk, ok vildi þá hvártveggja hann heldr. 

"Hví muntu eigi slíku ráða," segir in yngri Þóra, "hversu þú skipar hvílum? En þat mun verða um forlög okkur, sem áðr er fyrir ætlat." 

Ok um kveldit, er þeir Þorvaldr kómu til hvílu, þá spurði Jón: "Þorvaldr bóndi, hvárt villtu heldr hvíla við stokk eða þili?" 

Þorvaldr svarar: "Jafnan em ek vanr at hvíla við stokk, en þó skaltu nú kjósa." 

"Þá mun ek við stokk hvíla nú," segir Jón. 

Ok svá var. 

Ok um morgininn eftir höfðu þeir uppi bónorð sín, ok fór þat fram, at Þóra in ellri var gift Jóni, en in yngri Þorvaldi. 

Þessi váru börn þeira Þorvalds Gizurarsonar ok Þóru innar yngri: Halldóra var elzt barna þeira, þá Gizurr jarl, þá Kolfinna. Halldóru Þorvaldsdóttur átti Ketill prestr Þorlárksson lögsögumaðr.