ÞH ch. 9

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú er at segja frá því, at þeir kaupmenninir bjuggust á Eyrum ok Óláfr Hildisson var þar á laun með Árna fjöruskeif. Þeir báru út um daginn vöru sína. Óláfr gengr út á skip með vöru sína ok hafði hött síðan á höfði.

Hermundr stýrimaðr gerir at líta manninn ok snýr at honum ok spyrr, hverr væri. 

Honum verðr staðr at svara. 

"Hvárt ertu eigi Óláfr Hildisson?" ‑ ok hleypr at honum ok hrindr honum af bryggjunni á kaf, ok verða aðrir menn at bjarga honum, ok fyrirkveðr honum farningina. Ok verðr þeim stýrimönnum þetta at sundrþykki, en þeygi rjúfa þeir skipun sína ok sigla á haf. 

En Óláfr sitr eftir ok fór vestr til Þorgils, ok tekr hann við honum. 

Þetta spyrst nú um heruðin, at Óláfr er með Þorgilsi á Staðarhóli. 

Már Bergþórsson sitr nú at Hafliða. Hann ferr heiman vestr til Saurbæjar ok slæst í ferð með þeim mönnum, er fóru til sölvakaupa, ok hefir Már frétt af um athafnir Óláfs ok sitr um, ef fundi þeira bæri saman. 

Þorgils fréttir til ferða Más ok skipar fyrir sér erendum hans ok mælti síðan til Óláfs: "Hverr ráð muntu taka nú, Óláfr? Ek hefi spurt, at Már fór norðan með þessum mönnum, en hann er hvergi til bæja kominn, ok mun hann sitja til hefnda við þik." Óláfr mælti: "Ek mun þínum ráðum fram fara." Þorgils mælti: "Hér eru blautar mýrar hjá garði sem þú veizt. Þangat sendi ek þik með ljá at rista torf. – Ok er þeir sjá þik, munu þeir þykkjast hafa ráð þitt í hendi. En vera má, at leiðin verði eigi svá greið sem þeir ætla." 

Óláfr gerir svá. En Þorgils sendir nær alla karla af bæ ok lætr þat spyrjast ok svá athöfn Óláfs ok egndi þann veg veiðina fyrir þeim Mávi. Nú frétta þeir Már þetta, at ekki var karla heima á Staðarhóli, en Óláfr væri á leið þeira. Þá mælti Már: "Vera má at oss gefi nú veiðina." Ok ríða þeir á mýrina at Óláfi, ok liggja hestarnir drjúgt í mýrinni, ok fórst þeim seint ok ógreitt. Óláfr víkr heim til bæjarins, en þeir vildu eftir ríða. Í því kemr heiman frá Staðarhóli fjöldi kvenna, gyrðr í brækr ok höfðu sverð í hendi. Þeir Már fóru þá af baki ok ætluðu at henda Óláf á hlaupi, er hestunum mátti eigi við koma. Ok er konurnar kómu heiman, snúa þeir undan ok vildu til hesta sinna ok náðu eigi, kómust á hlaupi undan ok áttu fótum fjör at launa. 

Þorgils lætr gefa at þeim engan gaum þaðan frá, ok fara þeir, unz þeir kómu norðr til Hafliða ok lítt erendi fegnir. 

Hafliði lét illa yfir för þeira ok kvað þess ván, at Már myndi eigi hafa gæfu við Þorgils, ‑ "ok ger þú aldri heimanför slíka síðan." 

Líða nú af missirin, ok kemr annat sumar, ok er ekki getit, at Óláfr leiti til útanferðar.