Anon Lil 98VII
Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 98’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 673-5.
text and translation
Sá, er óðinn skal vandan velja,
velr svá mörg í kvæði að selja
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þenna svá skilning dvelja.
Vel því að hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytiligt veitt að vilja;
vil eg, að kvæðið heiti Lilja.
Sá, er skal velja vandan óðinn, velr að selja í kvæði svá mörg hulin fornyrðin; trautt má telja; tel eg, þenna dvelja skilning svá. Því að hier má vel skilja skýr orð, skili þjóðir ljósan vilja minn, óbreytiligt tal veitt að vilja; eg vil, að kvæðið heiti Lilja.
‘He who must execute the elaborate poem chooses to put into the verse so many obscure archaisms one can hardly count them; I say that he thus impedes understanding. Because one here can understand clear words well, let people understand my transparent intent, this ordinary speech given freely; I desire that the poem be called ‘Lilja’.’
notes and context
The skald cannot completely free himself of the aesthetic that elegant poetry (vandan óðinn) requires hulin fornyrðin ‘obscure archaisms’, which hinder understanding (dvelja skilning), but he firmly states his own intent to strive for light and clarity (Lie 1952, 78). This st. has sometimes been regarded as a rejection of the use of kennings, but as Meissner (1922, 48-9) points out, the kennings of the poetry of post-conversion Iceland were simple and presented no obstacle to understanding. The impediments to clarity were rather kennings that presented images irrelevant to or in disharmony with the theme of the poetry, and the unnatural w. o. that the use of kennings often necessitated. Foote comments (1982, 123): ‘We may pause to note how this condemnatory st. is dunhent (i.e. with anadiplosis); has end-rhymes aaaa bbbb, where a and b are themselves half-rhymes; has the usual obligatory internal rhymes in each line; has an internal rhyme sequence and a semantic repeat in lines 4 and 5 ... so that in spite of the regular syntactic break between them the two helmingar are intimately linked; and has more music in the last couplet, which has an extra half-rhyme and full rhyme (-breyt-, veit-, heit-) as well as the expected ones (tal, vil-, Lil-). This is a tour de force by which Eysteinn demonstrates how artful poetry can be without recourse to esoteric language’.
readings
- [1] vandan: vanda og 622, 713, Vb, 41 8°ˣ, 705ˣ, 4892
- [2] velr: verðr 622, 713
- [2] svá: om. 4892
- [2] mörg: margt 713, Vb, 41 8°ˣ, 4892
- [2] selja: so 713, telja 99a, skorða 622, Vb, 41 8°ˣ, 4892, felja 705ˣ
- [4] eg: eg að 705ˣ
- [4] þenna svá: það má 99a, 705ˣ, þenna 622, þau megi Vb, 41 8°ˣ, 4892
- [4] svá: om. 705ˣ
- [5] að: om. 99a, Vb, 705ˣ, 4892
- [6] þjóðir: þjóðr 4892
- [7] óbreytiligt: óbreytt og 99a, 705ˣ, óbreytt er Vb, 41 8°ˣ, 4892
- [7] veitt: vil ek 713
- [7] að: af Vb, 41 8°ˣ, 705ˣ, 4892
- [8] eg: om. Vb, 4892
- [8] að: so 99a, 622, 713, 705ˣ, ‘et’ Bb, om. Vb, 41 8°ˣ, 4892
- [8] kvæðið: so 99a, 713, 705ˣ, om. Bb, drápan 622, Vb, 41 8°ˣ, 4892
sources
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
-
Holm perg 1 fol (Bb) — 116vb/12 - 116vb/17
imagesSá, er óðinn skal vandan velja,
velr svá mörg í kvæði að selja
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þenna svá skilning dvelja.
Vel því að hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytiligt veitt að vilja;
vil eg, †et† heiti Lilja.Sa er odínn skal uandann uelía uelr | sua morg j kuædi ath fela hulín forn yrdin | trautt ma telía tel ek þenna sua skílníng | duelia uel þuí ath her ma skyr ord skilía sk | ili þiodir mínn liosann uílía tal ubreytilígt | veít at uilia uil ek et heítí lilia ; |
(VEÞ)
-
AM 99 a 8° (99a) — 19v/1 - 19v/8
imagesSá, er óðinn skal vandan velja,
velr svá mörg í kvæði að telja
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg það má skilning dvelja.
Vel því hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytt og veitt að vilja;
vil eg, að kvæðið heiti Lilja.Sa er odinn skal vandan velia velur sűo | morg j kűædi at telia hűlin forn | y̋rdinn trautt má telia tel eg þad | má skilning dűelia // vel þűi hier | má sky̋r ord skilia skilie þiodir | minn liosann vilia tal obrey̋tt og | veitt af vilia vil eg at kűædit | heiti lilia //
(VEÞ)
-
AM 622 4° (622) — 41/1 - 41/5
imagesSá, er óðinn skal vanda og velja,
verðr svá mörg í kvæði að skorða
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þenna skilning dvelja.
Vel því að hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytiligt veitt að vilja;
vil eg, að drápan heiti Lilja.Sa eʀ odínn skal vanda og velía : verdr svo morg j küædi ad skor | da , hülínn fornn yrdínn at trautt ma telía : tel eg þenna | skilning düelía : Uel þviat hier mꜳ skyʀ ord skílía , skílíe | þíodir mínn líosann vílía : tal obreytiligt veítt af vil | ía : vil eg ad drapann heiti lílía : |
(VEÞ)
-
AM 713 4° (713) — 15/2 - 15/5
imagesSá, er óðinn skal vanda og velja,
verðr svá margt í kvæði að selja
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þenna svá skilning dvelja.
Vel því að hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytiligt vil ek að vilja;
vil eg, að kvæðið heiti Lilja.Sa er odenn skal vanda og velía . verdur so margt kvædí at selía // | hvlen f⸌or⸍n yrdenn travtt ma telia . tel […] þenna so skilníng dvelía / vel | þvi at hier ma skyr ord skílía . skíle þiodir mínn líosann vílía . tal obrey | telígt veít eg at uílía . vil eg at kuædit heíte lílía . // |
(VEÞ)
-
Vísnabók (Vb) — 256 - 256
Sá, er óðinn skal vanda og velja,
velr svá margt í kvæði að skorða
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þau megi skilning dvelja.
Vel því hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytt er veitt af vilja;
vil , drápan heiti Lilja. -
DKNVSB 41 8°x (41 8°x) — 136/3 - 136/8
imagesSá, er óðinn skal vanda og velja,
velr svá margt í kvæði að skorða
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þau megi skilning dvelja.
Vel því að hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytt er veitt af vilja;
vil eg, drápan heiti Lilja.Sa̋ er ődenn skal vanda og velia, velur so margt J kv | æde ad fela, hulinn fornirdenn trꜹt ma̋ telia, tel eg | þꜹ meige skilnijng dvelia. | Vel þvi hier ma̋ skijr ord skilia, skilie þiőder minn | liősan vilia, tal őbreitt er veitt af vilia, vil eg drapan | heite lilia.
(VEÞ)
-
AM 705 4°x (705x) — 23v - 24r
Sá, er óðinn skal vanda og velja,
velr svá mörg í kvæði að felja
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg að það má , skilning dvelja.
Vel því hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytt og veitt af vilja;
vil eg, að kvæðið heiti Lilja.Sa er odinn skal vanda og velia | velur svo mórg i kvædi at felia | hulin forn-yrdinn trautt ma telia | tel eg at þat ma skilning dvelia: | Vel þui hier ma skyr ord skilia | skilie þioder minn liosan vilia || tal obreytt og veitt af vilia | vil eg at kvædid heiti Lilia.
(EB)
-
BLAdd 4892 (4892) — 40v - 40v
imagesSá, er óðinn skal vanda og velja,
velr margt í kvæði að skorða
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þau megi skilning dvelja.
Vel því hier má skýr orð skilja,
skili þjóðr minn ljósan vilja;
tal óbreytt er veitt af vilja;
vil , drápan heiti Lilja.Sa er oþinn scal vanda oc velia velr margt i qvǫdi at fela, hulinn fornirdinn trautt ma telia, tel ec þou meigi scilning duelia Vel þvi hier ma scyr ord scilia scilie þiodr minn liosann vilia, tal obreitt er veitt af vilia, vil drapan heite Lilia
(EB)
editions and texts
Stanza/chapter/text segment
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
Information tab
- text: if the stanza has been published, the edited text of the stanza and translation are here; if it hasn't been published an old edition (usually Skj) is given for reference
- sources: a list of the manuscripts or inscriptions containing this stanza, with page and line references and links (eye button) to images where available, and transcription where available
- readings: a list of variant manuscript readings of words in the main text
- editions and texts: a list of editions of the stanza with links to the bibliography; and a list of prose works in which the stanza occurs, allowing you to navigate within the prose context
- notes and context: notes not linked to individual words are given here, along with the account of the prose context for the stanza, where relevant
Interactive tab
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
Full text tab
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
Chapter/text segment
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.