Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 9’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 571-2.
Svá er greinanda; á samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar sem föður sinn fjandann
feikt ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, er feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
Svá er greinanda, á samri stundu sem eingillinn tók að spillaz, söktiz hann sem blývarða með grönnum sínum í djúpleik jarðar, þar sem feikt ofbeldið kvelr blindan föður sinn, fjandann, í eldi; fávíss er sá, er vill faðma þessi feðgin en spilla siðunum.
‘So it is to tell at the very moment when the angel began to destroy himself, he sank down like a plumb bob with his comrades into the depth of the earth, where terrible pride torments her blind father, the fiend, in fire; ignorant is he who wants to embrace this father and daughter and destroy his morals.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Svá er greinanda; á sömu stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar sem föður sinn fjandann
feikt ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, eð feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
Sva er greínannda ꜳ so᷎mu stunndu sem eingillínn tok ⸌⸌ ath spillazt | sȯktizt hann med sínum gro᷎nnum sem blyvarda j díupleik | iardar blínndann þar sem fo᷎dr sínn fíanndann feikt ofbell | díth kuelr j elldí fauíss er sa eth fedgen þessí | fadma vill enn sid⸌v⸍num spílla ჻ |
(VEÞ)
Svá er greinandi; í samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan fann þar föður sinn fjanda
er feikn ofbeldið kvelr í eldi;
í fávíss er sá, feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
Sűo er greinandi j samri stundű | sem eingillinn tok at spillast sockt | ist hann med sijnum gronnűm sem bly̋ | varda j diűpleik iardar : // blindan fann | þar fodur sinn fianda er feikn ofb | elldit kűelűr j elldi faűiss er sa | fedgin þessi fadma vill en sidűnum | spilla : //
(VEÞ)
Svá greinandi; á samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum gronnuz
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar fann föður sinn fjandann
feikið ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, að feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
Suo greínandi ad samri stundü sem eingillínn tok ad spillazt | soktízt hann med sínum gronnüz sem blyuarda j díüpleík iardaʀ | Blíndan þaʀ fann faudur sínn fiandann , feíkít ofbelldit kü | elur j elldi , fauíss er sa ad fedgín þessí : fadma víll | enn sídünum spílla : |
(VEÞ)
Svá er greinanda; á samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar fann föður sinn fjandann
feikt ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
So greínanda ꜳ̋ samre stundu . sem eingellenn // | tok at spillazt . so᷎ktíz hann med sínum graunnum . sem blyuarda j díup | leik jardar / blíndan þar fann fo᷎dur sínn fiandann . feígtt ofbelldít kuelur | elldí . fa vís er sa er fedgen þesse . fadma víll en sidunum spilla // |
(VEÞ)
Svá er greinandi; í samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar sem föður sinn fjandann
feikna ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, að feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
Svá er greinandi; í samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar sem föður sinn fjandann
feikna ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, að feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
So er greinande J samre stundu, sem | Eingillenn tok ad spillast, sóktest hann med | sijnum grónnum, sem blijfarda J diupl | eik jardar. | Blindann þar sem fódur sinn fiandann, feik | na ofbellded kvelur J ellde, faviss er | sa fedgin þesse, fadma vill enn sidunum | spilla.
(VEÞ)
Svá er greinanda; á samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan þar sem föður sinn fjandann
feikn ofbeldið kvelr í eldi;
fávíss er sá, feðgin þessi
faðma vill en siðunum spilla.
Suo er greinanda a samri stundu | sem eingillin tok at spillast | socktist hann med sinum gronnum || sem blyvarda i diupleik jardar: | Blindan þar sem fodur sinn fiandann | feikn ofbelldid kvelur i elldi, | Fauiss er sa fedgin þessi | fadma vill enn sidunum spilla.
(EB)
Svá er greinandi; í samri stundu
sem eingillinn tók að spillaz,
söktiz hann með sínum grönnum
sem blývarða í djúpleik jarðar,
blindan fann þar föður sinn fjandann
feikna ofbeldið kvelst í eldi;
fávíss verð en, að feðgin þessi
faðma vill og siðum spilla.
Sva er greinanþe i samri stunþo, sem eing || illinn toc at spillast, sauctest hann med synom grꜷnom sem blyvarda i diupleic jarþar Blinþann fann þar fꜷþr sinn fianþann, feicna ofbellþit cvelst i ellde, fꜳvys verd enn feþgin þesse faþma vill oc siþum spilla.
(EB)
Skj: Eysteinn Ásgrímsson, Lilja 9: AII, 366, BII, 392-3, Skald II, 213.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.