Anon Lil 67VII
Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 67’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 639.
text and translation
Síðan reis með sigri af dauða
sunnudag og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum manni
mildin sjálf, þó að deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hæfi hann blóð, það er tók af móður.
Síðan reis mildin sjálf með sigri af dauða sunnudag og gjörði kunnan ódauðleik sinn mörgum manni, þó að vildi deyja. Tvisvar sinnum tvennar hægar rásir tíu dægranna gieingu, áðr en hann hæfi blóð, það er tók af móður, upp yfir himnahæðir.
‘Then rose goodness itself with victory from death on a Sunday and made known his immortality to many a man, though he had chosen to die [lit. wanted to die]. Two times two calm streams of ten days passed, before he would raise the blood, which he took from his mother, up over the heights of the heavens.’
notes and context
[1-2]: The Sunday Letter tradition represented by Leið celebrates Sunday as the day of the Resurrection; see especially Leið 31. — [5-6]: A reference to the forty days between the Resurrection and the Ascension of Jesus (Acts I.3).
readings
- [2] sunnudag: á sunnudag 99a, 705ˣ, sunnudaginn Vb, 41 8°ˣ
- [2] og gjörði kunnan: so 99a, 622, 713, Vb, 41 8°ˣ, 705ˣ, 4892, om. Bb
- [3] ódauðleik: ódauðleika 4892
- [3] manni: mönnum 622, Vb, 41 8°ˣ, 4892
- [4] þó að: þó 99a, er 622, Vb, 41 8°ˣ
- [6] hægar: hægra 99a, 705ˣ
- [8] hæfi: hóf 99a, 622, 713, Vb, 41 8°ˣ, 705ˣ, 4892
- [8] hann: það Vb, hann það 41 8°ˣ, 4892
- [8] það: om. 622, 41 8°ˣ, hann Vb, 4892
- [8] er: om. 99a, Vb, 705ˣ, 4892, hann 713
sources
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
-
Holm perg 1 fol (Bb) — 115va/33 - 115va/37
imagesSíðan reis með sigri af dauða
sunnudag
sinn ódauðleik mörgum manni
mildin sjálf, þó að deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hæfi hann blóð, það er tók af móður.Sidan reís med sigrí af dauda sunnu dag | sínn odaudleik mo᷎rgum mann milldin sía | lf þo ath deyia uilldí tuennar gengu tu | ysuar sínnum tíu dægranna raser hægar | adr enn upp yfir hímna hædír hæfi hann blod ⸝⸝ þat er tok af modr ||
(VEÞ)
-
AM 99 a 8° (99a) — 13v/9 - 13v/16
imagesSíðan reis með sigri af dauða
á sunnudag og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum manni
mildin sjálf, þó deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægra,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf hann blóð, það tók af móður.Sijdann | reis med sigre af daűda a sűnno | dag og giordi kűnnann sinn odaűdle | ik morgum manni milldinn sialf þo | dey̋a villde // tűennar geingű ty̋ | sűar sinnűm tijű dægranna rásir hæ | gra ádur en vpp y̋fir hímna hædir hof | hann blod þad tok af modur : //
(VEÞ)
-
AM 622 4° (622) — 35/8 - 35/12
imagesSíðan reis með sigri af dauða
sunnudag og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum mönnum
mildin sjálf, er deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf hann blóð, er tók af móður.Sídan ʀeís med sígrj af dauda , sunnü | dag og giordi kunnann , sínn odaüdleik morgüm monnum , milldínn | síalf er deyía villdi : Tüennaʀ geíngu tuisaʀ sínnum | tíu dægranna ʀꜳ̋seʀ hægar : adur enn vpp yfir himna | hædir , hof hann blod er tok af modur : |
(VEÞ)
-
AM 713 4° (713) — 12/4 - 12/6
imagesSíðan reis með sigri af dauða
sunnudag og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum manni
mildin sjálf, þó að deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf hann blóð, það hann tók af móður.Sidan reís med sigre af dauda . svnnu dag og gi⸌or⸍de kunnan . sinn odaudleik m⸌or⸍gum ⸌⸌ manne | míldenn sialf þott deyia uílldí . / tuennar geíngv tuisuar sinnum .x. dægranna | rasir hægar . adur enn upp yfir hímna hædir . hof hann blod þat hann tok af modur // |
(VEÞ)
-
Vísnabók (Vb) — 253 - 253
Síðan reis með sigri af dauða
sunnudaginn og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum mönnum
mildin sjálf, er deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf það blóð, hann tók af móður. -
DKNVSB 41 8°x (41 8°x) — 127/3 - 127/8
imagesSíðan reis með sigri af dauða
sunnudaginn og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum mönnum
mildin sjálf, er deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf hann það blóð, er tók af móður.Sijdan reis med sigre of dꜹda, sunudagenn | og giorde kunan sinn ődꜹdleik morgum monnum, milldinn | sia̋lf er deia villde. | Tvennar geingu tvisvar sinum, tiu dægrana ra̋ser | hægar, adur enn upp yfer Himna hæder, hóf hann þad | blőd er tők af mődur.
(VEÞ)
-
AM 705 4°x (705x) — 16v - 17r
Síðan reis með sigri af dauða
á sunnudag og gjörði kunnan
sinn ódauðleik mörgum manni
mildin sjálf, þó að deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægra,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf hann blóð, það tók af móður.Sidann reis med sigri af dauda || a sunnudag og giórdi kunnan | sinn odaudlig morgum manni | milldin sialf þo at deya villdi: | Tvennar giengu tysvar sinum | tyu dægranna rasir hægra | adur en upp yfir himna hæder | hof hann blod þad tok af modur.
(EB)
-
BLAdd 4892 (4892) — 35v - 35v
imagesSíðan reis með sigri af dauða
sunnudag og gjörði kunnan
sinn ódauðleika mörgum mönnum
mildin sjálf, þó að deyja vildi.
Tvennar gieingu tvisvar sinnum
tíu dægranna rásir hægar,
áðr en upp yfir himnahæðir
hóf hann það blóð, hann tók af móður.Sydann reis med sigri af dauda, sunnu dag oc giaude cunnann sinn odaudleica maurgom maunnom, mylldinn sialf þott deya vyllde Tuennar geingo tuysar sinnom, tyo dǫgranna raser hǫgar […]r enn vpp yfir himna hǫþir, hof þat blod hann toc af modr
(EB)
editions and texts
Skj: Eysteinn Ásgrímsson, Lilja 67: AII, 384-5, BII, 408, Skald II, 223.
Stanza/chapter/text segment
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
Information tab
- text: if the stanza has been published, the edited text of the stanza and translation are here; if it hasn't been published an old edition (usually Skj) is given for reference
- sources: a list of the manuscripts or inscriptions containing this stanza, with page and line references and links (eye button) to images where available, and transcription where available
- readings: a list of variant manuscript readings of words in the main text
- editions and texts: a list of editions of the stanza with links to the bibliography; and a list of prose works in which the stanza occurs, allowing you to navigate within the prose context
- notes and context: notes not linked to individual words are given here, along with the account of the prose context for the stanza, where relevant
Interactive tab
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
Full text tab
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
Chapter/text segment
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.