Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 53’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 623.
Hrækjandi mjög höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar leiðir;
flestir allir flýðu Kristi
fylgdarmenn við storminn þenna.
Minnaz verð eg — má eg ei annað —
móður guðs, er í tárum flóði;
mætti verða, að minna sótta
minnaz vildi hun eitthvert sinni.
Hrækjandi mjög skóku höfuðin, heiðingjar sem leiðir Júðar; flestir allir fylgdarmenn Kristi flýðu við þenna storminn. Eg verð minnaz — má eg ei annað — {móður guðs}, er flóði í tárum; mætti verða, að hun vildi eitthvert sinni minnaz sótta minna.
‘Spitting much, they shook their heads, heathens as well as loathsome Jews; nearly all the followers of Christ fled in the face of that storm. I must remember — I cannot do otherwise — the mother of God [= Mary] who was flooded with tears; it could come about that she would at some time want to be mindful of my sorrows.’
[3-4]: The disciples fled when Jesus was arrested (Matt. XXVI.56, Mark XIV.50).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hrækiandi míok hofudín skoku heidíngiar ⸌⸌ sem íudar leidir flester | aller flydu criste fylgdar menn vid stormínn | þenna mínnazt uerd ek ma ek ei annath modur | guds er j tarum flodí mættí uerda ath mínna || sotta minnazt uilldí hun eitt huert sínní ჻ |
(VEÞ)
Hrækjandi þeir höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar leiðir;
flestir allir flýðu Kristi
fylgdarmenn við storminn þenna.
Minnaz verðr og — má eg eigi annað —
móður guðs, í tárum flóði;
mætti verða, að minnar sóttar
minnaz vildi hun nökkuru sinni.
Hrækiandi þeir hofű | dinn skokű heidingiar sem jűdar leidir | flestir allir fly̋du christi fy̋lgdar menn | vid storminn þenna // Minnast verdur | og ma eg eigi annat modir Gúdz j tarum | flodi mætti verda at minnar sottar | minnast villdi hun nockűrű sinne : // |
(VEÞ)
Hrækjandi þeir höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar leiðir;
flestir allir flýðu Kristum
fylgdarmenn við storminn þenna.
Minnaz verðr og — má eg ei annað —
móður guðs, í tárum flóði;
mætti verða, minnar sóttar
minnaz vildi eitthvert sinni.
Hræckiandi þeiʀ hofudínn skockü , heídíngar sem jüdar leídir ⸌⸌ flestir allir fly | dü krístum fylgdar menn víd stormínn þenna : Mínnazt verdr | og ma eg ei annad , modir güdz j tarum flodi , mætti ver | da mínnaʀ sottar : mínnazt villdi eítt huertt sínne : |
(VEÞ)
Hrækjandi þá höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar leiðir;
flestir allir flýðu Kristum
fylgdarmenn við storminn þenna.
Minnaz verð eg og — má eg ei annað —
móður guðs, í vatni flóði;
mætti verða, að minnar sóttar
minnaz vildi hun eitthvert sinni.
Hrækiandí þa ho᷎fudenn skoku . heídingiar sem judar leídir . fles[…] ⸌⸌ aller flydu kristum fylgdar | menn uid stormenn þenna / mínnazt verd eg og ma ek eí annat . m[…] guds | j uatní flodi . mætte verda mínnar sottar . mínnazt vill […]itt ⸝⸝ […]nne // |
(VEÞ)
Hrækjandi þá höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar beiða;
flestir allir flýðu Kristi
fylgdarmenn við storminn þenna.
Minnaz verðr — má eg ei annað —
móður guðs, í þessum óði;
heilagrar því fljóða frægust ,
fæddi þann for meinin græddi .
Hrækjandi þá höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar beiða;
flestir allir flýðu Kristi
fylgdarmenn við storminn þennan.
Minnaz verðr — má eg ei annað —
móður guðs, í þessum óði;
það heilagrar því fljóða frægust ,
fæddi þann for meinin græddi .
Hrækiande þa̋ hófdudenn skőku heidijngiar | ner sem Judar beida, flester aller flijdu | christi | filgdarmenn vid stormenn þennan. | Minast verdur ma̋ eg ei annad, mődur Guds | J þessum őde, þad Heilagrar þvi fliőda frægust, f | ædde þann vor meinenn grædde.
(VEÞ)
Hrækjandi þá höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar leiðir;
flestir allir flýðu Kristum
fylgdarmenn við storminn þenna.
Minnaz verðr — má eg ei annað —
móður guðs, er í tárum flóði;
mætti verða, minnar sóttar
minnaz vildi hun nökkuru sinni.
Hrækiandi þeir hofudinn skoku | heidingiar sem judar leider | flestir allir flydu kristum || Fylgdarmenn vid stormin þenna: | Minnast verdur ma eg ei annad | modur guds er i tarum flodi | mætti verda minnar sottar | minnast villdi hun nockuru sinni
(EB)
Hrækjandi þá höfuðin skóku
heiðingjar sem Júðar beiða;
flestir allir flýðu Kristum
fylgdarmenn við storminn þennan.
Minnaz verð eg og — má ei annað —
móðir guði, í vatni flóði;
mætti virða, minnz sótta
minnaz vildir eitthvert sinni.
Hrǫcjande þa haufudinn scoco heidingar sem Judar beida, flestir allir flydo Kristom filgdar menn vid storminn þennann Minnazt vird ec oc maa ei annat modir gudi i vatni flode, mǫtti virda minnz sotta, minnazt villdir eitthuort sinne
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.