Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 47’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 617-18.
Þetta sér hann fjandi, að fættiz
fólkið hans, og líz það vansi,
dæmin góð að vaxa víða;
verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn kvaldr og þeygi þoldi
þenna leik, er hafðan kennir,
því flýtandi sínar sveitir
synda brjót að drepa sem skjótast.
Hann fjandi sér þetta, að fólkið hans fættiz, og líz það vansi, að góð dæmin vaxa víða; verri brögð og lýtin þverra. Kvaldr púkinn og þoldi þeygi þenna leik, er kennir hafðan, flýtandi því sveitir sínar að drepa {brjót synda} sem skjótast.
‘The enemy sees this, that his army grows smaller, and it seems to him a shame that good examples grow widely; worse tricks and sins diminish. The devil [is] tormented and by no means would accept this contest, which he recognises has been held, [and] therefore hastens [lit. hastening] his troops to kill the breaker of sins [= God (= Christ)] as quickly as possible.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þetta sér hann fjandi, að fættiz
fólkið hans, og líz það vansi,
dæmin góð að vaxa víða;
verri brögð en lýtin þverra.
Púkinn kvaldr og þeygi þoldi
þenna leik, er hafðan kennir,
því flýtandi sínar sveitir
synda brjót að drepa sem skjótast.
Þetta ser hann fiandí ath fættízt folkít hans ok lizt þat | uansí dæmín god ath uaxa uida uerrí bro᷎gd | enn lytín þuerra pukínn kualdr ok þeygi þoldí | þenna leik er hafdann kennír þuí flytanndí sínar | sueitir synnda bríot ath drepa sem skiotazt ჻ |
(VEÞ)
Þetta sér hann fjandi, að fækkar
fólkið hans, og líz það vansi,
en dæmin góð þau vaxa víða;
verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn kvaldr og þeygi þoldi
þennan leik, er hafði kenndan,
því flýtandi sínum sveitum
synda brjót að drepa sem skjótast.
Þetta sier hann fiandi at fæckar frolk | id hans og lijst þad vansi enn dæminn | god þaű vaxa vijda verri brogd | og ly̋tinn þűerra : / pűkinn kűaldur og | þeýge þolde þennann leik er hafdi | kiendann · þűi fly̋tandi sijnum sűe | itum synda briot at drepa sem skiot | ast : //
(VEÞ)
Þetta sér hann fjandi, að fætkar
fólkið hans, og líz það vansi,
dæmin góð að vaxa víða;
verri brögð og lýti þverra.
†Þyngdizt† kvaldr og þeygi þoldi
þenna leik, er höfðu slíkir,
því flýtandi sínum sveitum
synda brjót að drepa sem skjótast.
Þetta sier hann fiandi ad fætkar | folkit hans og lízt þat vansí : dæmenn god ad vaxa vida , verri | brogd og lyti þuerra : Þyngízt kualldur og þeye þolldi | þenna leík eʀ hofdu slíkir : þvi flytandi sínum sueitum , synda | bríot ad drepa sem skíotazt : |
(VEÞ)
Þetta sér hann fjandi, að fætkar
fólkið hans, og líz það vansi,
dæmin góð þau vaxa víða;
verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn kvaldr og þeygi þoldi
þenna leik, að hafðan kennir,
því flýtandi sínar sveitir
synda brjót að drepa sem skjótast.
Þetta sier hann fiande at fædkar . folkít hans og lizt þat uanse . dæmen god ⸌⸌ þau uaxa uída | verre brogd og lyten þuerra / pukenn kualdur og þeyge þoldi . þena | leík at hafdi kendann . þuí flytiande sínar sueítir . synda bríot | at drepa sem skiotazt . // |
(VEÞ)
Þetta sér hann fjandi, að fækkar
fólkið hans, og líz það vansi,
dæmin góð þau vaxa víða;
enn verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn kvaldr þeygi þoldi
þennan leik, er tók að kenna,
því flýtandi sínum sveitum
synda brjót að drepa sem fljótast.
Þetta sér hann fjandi, að fækkar
fólkið hans, og líz að vansi,
að dæmin góð þau vaxa víða;
verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn slægr og þeygi þoldi
þennan leik, er tók að kenna,
því flýtandi sínum sveitir
synda brjót að drepa sem fljótast.
Þetta sier hann fiande ad fæckar, folked | hans og lijst ad vanse, ad dæmenn gőd þꜹ vaxa | vijda, verre brógd og lijtinn þverra. | Pukenn slægur þeige þolde þennan leik er | tők ad kenna, þvi flitande sijnum sveitum sinda | briőt ad drepa sem fliőtast.
(VEÞ)
Þetta sér hann fjandi, að fækkar
fólkið hans, og líz það vansi,
en dæmin góð að vaxa víða;
verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn kvaldr og þeygi þoldi
þennan leik, er harðan kennir,
því flýtandi sínum sveitum
synda brjót að drepa sem fljótast.
Þetta sier hann fiandi at fæckar | folkit hans og lyst þat vansi | enn dæmin god at vaxa vyda | verribrodg og lytin þverra: | Pukinn kvaldur og þeyi þoldi | þennan leik er hardann kenner | þvi flytandi sinum sveitum | syndabriot at drepa sem fliotast.
(EB)
Þetta sér hann fjandi, að fækkar
fólkið hans, og líz það vansi,
dæmin góð þau vaxa víða;
verri brögð og lýtin þverra.
Púkinn kvaliðr þeygi þoldi
þennan leik, er tak að kenna,
því flýtandi sínum sveitum
synda brjót að drepa sem skjótast.
Þetta sier hann fiande at fǫkkar, folcit hans oc lyst || þat vanse, dǫminn god þau vaxa vydo verri braugd oc lytin þuerra Pucinn qualidr þeige þollde, þennann leic er toc at cenna, þvi flytande synom sveitom, sinda briot at drepa sem sciotazt
(EB)
Skj: Eysteinn Ásgrímsson, Lilja 47: AII, 378-9, BII, 402-3, Skald II, 220, NN 1524.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.