Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 46’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 616-17.
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífþjónandi lærisveina
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augu, græðing, orð, að hlýða,
andir, heilsu, vizku, að standa.
Þessu næst tók kenning hins kæra Kristi að renna um bygð; leitar lífþjónandi lærisveina, finnr, og veitir þar með blindum, hrjúfum, dumbum, daufum, dauðum, krömdum, ærum, lömdum: augu, græðing, orð, að hlýða, andir, heilsu, vizku, að standa.
‘After this news of the dear Christ began to spread through the district; he seeks life-serving disciples, finds [them], and thereby gives the blind, lepers, the dumb, the deaf, the dead, the plagued, the insane, the lame: eyes, healing, words, hearing [lit. to hear], spirits, health, wisdom, [strength] to stand.’
[1-2]: Cf. the account of the beginning of Christ’s ministry in Luke IV.14: et regressus est Iesus in virtute Spiritus in Galilaeam et fama exiit per universam regionem de illo ‘And Jesus returned in the power of the spirit, into Galilee, and the fame of him went out through the whole country’. The biblical allusion makes clear that kenning refers to Christ’s reputation and not his teaching, the sense in which it is taken in Skj B. — [4-8]: Cf. Matt. XI.5/Luke VII.22: caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur ‘The blind see, the lame walk, the lepers are made clean, the deaf hear, the dead rise again, to the poor the gospel is preached’. These ll. are an elegant example of the rhetorical figure versus rapportati (Lausberg 1998, §716; Curtius 1953, 291) combined with zeugma (Lausberg 1998, §§692-708). Bede defines zeugma ‘yoking’ as a figure in which one word (here veitir) governs two or more parts of a sentence (Hurst and Fraipoint 1975, 144). The two phrases governed by veitir are, first, a series of adjectives in the dat., used substantively, and then a parallel series of nouns (or verbs used substantively) in the acc. The strict symmetry holds the two periods together. See Laugesen 1966, 298-9 for a discussion of this and related examples from Everardus Alemannus, Quintilian, Cicero, and Geoffrey of Vinsauf. Laugesen notes that zeugma is also discussed in TGT (TGT 1884-6, I, 92-3), but he maintains that the Lil poet learned his technique from Lat. sources and not there. — [4-5]: It is highly unusual for the syntax of the last l. of the first helmingr of a st. and the first l. of the second to be so closely bound (JH).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
líf þjónanda lærisveina
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augu, græðing, orð, að hlýða,
andir, heilsu, vizku, að standa.
Þessu næst híns kæra kristí keníng tok um bygd ; ⸌⸌ at renna lif þionannda lærísueina || leitar fínnr ok þar med ueitir blinndum hriufum dumbum | daufum daudum kraumdum ærum laumdum augu græ | díng ord ath hlyda anndir heilsu uizkv ath stannda ; |
(VEÞ)
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífþjónandi lærisveina
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augna, græðing, orði, að hlýða,
andir, heilsu og, vizku, að standa.
Þessű næst hins kiæra kristi kenni | ng tok vm by̋gd at renna lijf þion | andi lærisűeina leitar finnűr og þar | med veitir : // blindum hriufum dumbum | daűfum daűdum krombdum ærum lom | mdum aűgna græding ordi ad hl || ijda andar heilsű og visku at standa |
(VEÞ)
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífs skínandi læri-sveinum
leitar, finnr og þar til veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augna, græðing, orð, að hlýða,
andar, heilsu, vizku, að standa.
Þessu næst híns kiæra kristi , kenníng tok vm bygd ad ʀe | nna , lífs skinandi læresueínum , leítar fínnr og þar til veitir : | Blíndum hríufum dumbum daüfum , daudum kraumdüm , ærum | laumdum , aügna grædíng ord ad hlyda , andar heilsu vi ⸝⸝ skü ad standa |
(VEÞ)
Þ[…] st ens kæra kristi . kenníng tok um bygd at renna . lif þíonande ⸌⸌ læri sveína . leítar | […]ed veitir / blindum hriufum dumbum daufum . davdum kraumdum ærum | […]græding ord at hlyda . andar heilsu […] a[…] standa . // |
(VEÞ)
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífþjónandi lærisveina
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augna, græðing, orði, að hlýða,
andar, heilsu, vizku, að standa.
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífþjónandi læri-sveinar
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augna, græðing, orði, að hlýða,
andar, heilsu, vizku, að standa.
Þessu næst ens kiæra christi kennijng tők umm | bigd ad renna, lijf þiőnande læresveinar, leitar | finur og þar med veiter. | Blindum hriufum dumbum daufum, dꜹdum | krómdum ærum lómdum, ꜹgna grædijng or | de ad hlijda, andar heilsu visku ad standa. |
(VEÞ)
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífþjónandi lærisveina
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, lömdum, ærum, krömdum:
augna, græðing, orði, að hlýða,
andir, heilsu, vizku, að standa.
Þessu næst hins kiæra kristí | kenning tok um bygd at renna | lyfþionandi lærisveina | leitar finnur og þar med veiter: || Blindum hriuvum dumbum daufum | daudum lombdum ærum kromdum | augnagræding ordi at hlyda | andarheilsu visku at standa.
(EB)
Þessu næst hins kæra Kristi
kenning tók um bygð að renna;
lífþjónandi lærisveina
leitar, finnr og þar með veitir
blindum, hrjúfum, dumbum, daufum,
dauðum, krömdum, ærum, lömdum:
augna, græðing, orði, að hlýða,
andar, heilsu, vizku, að standa.
Þeszo nǫst ens ciǫra Kristi, cenning toc om bigd at renna, lyfdionan þe lǫresveina, leitar finnr oc þar med veitir, Blindom hrivfom dumbum daufom, daudom craumdom ǫrom laumdom, augna groding orde at hlyda, andar heilso visco at standa
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.