Íslb ch. 2

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hrollaugr, sonr Rögnvalds jarls á Mæri, byggði austr á Síðu. Þaðan eru Síðumenn komnir.

Ketilbjörn Ketilssonr, maðr nórrænn, byggði suðr at Mosfelli inu efra. Þaðan eru Mosfellingar komnir.

Auðr, dóttir Ketils flatnefs, hersis nórræns, byggði vestr í Breiðafirði. Þaðan eru Breiðfirðingar komnir.

Helgi inn magri, nórrænn, sonr Eyvindar Austmanns, byggði norðr í Eyjafirði. Þaðan eru Eyfirðingar komnir.

En þá er Ísland var víða byggt orðit, þá hafði maðr austrænn fyrst lög út hingat ór Norvegi, sá er Úlfljótr hét, svá sagði Teitr oss, ok váru þá Úlfljótslög kölluð, - hann var faðir Gunnars, er Djúpdælir eru komnir frá í Eyjafirði, - en þau váru flest sett at því, sem þá váru Gulaþingslög eða ráð Þorleifs ins spaka Hörða-Kárasonar váru til, hvar við skyldi auka eða af nema eða annan veg setja. Úlfljótr var austr í Lóni.

En svá er sagt, at Grímr geitskör væri fóstbróðir hans, sá er kannaði Ísland allt at ráði hans, áðr alþingi væri átt. En honum fekk hverr maðr penning til á landi hér, en hann gaf fé þat síðan til hofa.

En þá varð för manna mikil mjök út hingat ór Norvegi, til þess unz konungrinn Haraldr bannaði, af því at honum þótti landauðn nema. Þá sættust þeir á þat, at hverr maðr skyldi gjalda konungi fimm aura, sá er eigi væri frá því skiliðr ok þaðan færi hingat. En svá er sagt, at Haraldr væri sjau tigi vetra konungr ok yrði áttræðr. Þau hafa upphöf verit at gjaldi því, er nú er kallat landaurar, en þar galzt stundum meira, en stundum minna, unz Óláfr inn digri gerði skírt, at hverr maðr skyldi gjalda konungi hálfa mörk, sá er færi á milli Norvegs ok Íslands, nema konur eða þeir menn, er hann næmi frá. Svá sagði Þorkell oss Gellissonr.