Vígl ch. 3

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú skal nefna fleiri menn til sögunnar. Ketill er maður
nefndur. Hann átti að ráða fyrir Raumaríki. Hann var
mikilhæfur maður, ríkur að auðæfum, vitur og vinsæll.

Ketill var kvongaður og hét Ingibjörg kona hans og var hún af
dýrum ættum. Þau áttu tvo sonu. Hét annar Gunnlaugur en annar
Sigurður. Þeir bræður áttu kenningarnafn. Var Gunnlaugur
kallaður ofláti en Sigurður spaki. Ketill lét kenna sonum
sínum allar þær íþróttir sem þá voru tíðar að nema því, að
Ketill var betur búinn að íþróttum en flestir menn aðrir.
Þeir héldu sér leiksveina og gáfu þeim gull og aðra góða
gripi. Riðu þeir bræður jafnan út með sína menn að skjóta dýr
og fugla því að þeir voru hinir mestu atgervismenn.

Ketill bóndi var hinn mesti bardagamaður. Hann hafði áttar
fjórar og tuttugu hólmgöngur og hafði í öllum sigur. Vingott
var með þeim Haraldi konungi. Ketill var málamaður svo mikill
að aldrei átti hann því máli að skipta að hann ynni eigi við
hvern sem hann átti að skipta því að þegar hann tók að tala
þá þótti svo sem hann talaði. Konungur bauð Katli að taka
hærri nafnbót og sagði honum það vel sóma bæði sakir ríkdóms
og margra hluta annarra en Ketill vildi það eigi, sagðist
heldur vildu vera einfaldur bóndi og halda sig til jafns við
þá sem meiri nafnbætur hefðu. Ketill unni svo mikið konu
sinni að hann mátti hennar ekki mein vita. Leið svo fram um
tíma.