Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 28’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 595-6.
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð nú orðum várum!
Frægast víf, þier færeg áve,
full miskunnar sætleiks brunna.
Samangeypnandi sína skepnu
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert sprundum hæri.’
Og veik svá að mjúkri meyju: ‘Máría, hlýð nú orðum várum! Frægast víf, full sætleiks brunna miskunnar, þier færeg áve. {Sannr höfðinginn eingla og manna}, samangeypnandi skepnu sína, byggir fyr skæru brjósti þier, blessuð mær; þú ert sprundum hæri.
‘And he turned thus to the gentle maiden: ‘Mary, listen now to our [my] words! Most glorious woman, full of the sweetness of the fountains of mercy, I bring you a greeting. The true chieftain of the angels and men [= God], holding his creation together in his hand, takes up dwelling in your pure breast, blessed maiden; you are higher than [other] women.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ok sua ueik ath meyiu míukrí maria hlyd nu ⸌⸌ ordum uorum frægazt uíf þer færí | ek aue full mískunnar sætleiks brunna saman | geypnanndí sina skepnu sannr hofdíngín eíngla ok | ok manna bygguír þer fyrir bríostí skæru blezsud | mær þu ert esprunndum hærrí ჻ |
(VEÞ)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlyði nú orðum várum!
frægasta víf, þier færeg áve,
full miskunnar sætum brunni.
Samangeypnandi sína skepnu
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæra,
blessuð mær; þú ert sprundum æðri.’
Ok suo veik at meyiu miukre maria hlydi nu ordum uorum frægazta uiif þer feri ek aaue full miskunnar sætum brunne saman gaupnandi sina skepnu sannr hofdingen engla ok manna bygger þer firi brioste skæra blezut mær þu ert sprundum ædri.
(EB)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð þú orðum várum!
Frægast víf, þier færeg áve,
full miskunnar sætum brunni.
Saman-gaupnandi sína skepnu
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert sprundum hæri.’
Og sűo veik at mey̋ű miűkri · mária | hly̋d þű ordum vorűm frægast vijf | þier færi eg Aue fűll my̋skűnnar sæ | tum brűnni : // samann gaűpnandi sij | na skiepnű sannűr hofdinginn ein | gla og manna by̋ggir þier fyrir briosti sk | iærű blessud mær þű ert sprundum hærri |
(VEÞ)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð nú orðum várum!
Frægast víf, þier færeg áve,
full miskunn af sætum brunni.
Samangeypnandi sína skepnu
sannr höfðingi eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert sprundum hæri.’
Og svo veik ad meyíu miuckri : | maría hlyd nü ordum vorum , frægazt víf þier fære eg aüe | füll myskunn af sætum brünne : Saman geypnandi sína sk | epnü , sannr hofdingi Eíngla og manna : byggir þier fyrir briostí | skíærü , blezud mæʀ þu ertt sprundum hærre : |
(VEÞ)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð þú orðum †vorim†!
Frægast víf, þier færeg áve,
full miskunn af sætum brunni.
Samangeypnandi sína skepnu
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert sprundum hæri.’
Og so ueik at me⸌v⸍ív mívkre . maría hlyd þv ordum vorim . frægazt víf þer færi | eg aue . full myskunn af sætum brunne . / saman gaupnandí sina skepnv sannur | ho᷎fdingenn eingla og manna . byggir þier fyrir briosti skæru . blezvt mær þu e[…] eingl ⸝⸝ um hæ[…]e . // |
(VEÞ)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð þú orðum várum!
frægasta víf, þier færeg áve,
full miskunnar af sætum brunni.
Saman-gúpnandi sínar skepnur
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert einglum æðri.’
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð þú orðum várum!
frægasta víf, þier færeg áve,
full miskunnar af sætum brunni.
Saman-gúpnandi sínar skepnur
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert einglum æðri.’
Og so veik ad Meyu miukre, Marja | hlijd þu ordum vorum, frægasta vijf þier fære | eg AVE, full miskunar af sætum brunne. | Samangupnande sijnar skiepnur, sannur Hófd || ijngenn Eingla og Manna, bigger þier fyrer brioste | skiæru, blessud mær þu ert Einglum ædre. |
(VEÞ)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð þú orðum várum!
Frægast víf, þier færeg áve,
full miskunnar sætum brunni.
Saman-gaupnandi sína skepnu
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert sprundum hæri.’
Og svo veik at meyu miukri | Maria hlyd þu ordum vórum | frægast vyf þier færi eg ave || full myskunnar sætum brunni: | Saman gaupnandi sina skepnu | sannur hofdinginn eingla og manna | bygger þier fyrir briosti skiæru | blezud mær þu ert sprundum hæri.
(EB)
Og svá veik að meyju mjúkri:
‘Máría, hlýð þú orðum várum!
Frægast víf, þier færeg áve,
full miskunn af sætum brunni.
Saman-gaupnandi sína skepnu
sannr höfðinginn eingla og manna
byggir þier fyr brjósti skæru,
blessuð mær; þú ert einglum hæri.’
Og sva veic at meyo miucri maria hlyd du ordom vorum, frǫ[…]zt vyf þier fǫre ec Ave, full mi[…]cunn af sǫtom brunne Samann gaupnande synar scidpn[…] annr haufdingenn eingla oc manna […]gie þier fyrir briosti sciǫro bleszut mǫr þu ert einglom hǫrri
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.