Glúm ch. 25

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú ríða menn heim af þingi og er Glúmur heima um sumarið og
er kyrrt allt í héraðinu. Líður til leiðar og ríða menn til
leiðar en af leið hvarf Glúmur svo að ekki spurðist til hans.
Már sat heima í búinu. En um haustið að fimm vikum þá bauð
Már mönnum og var þar stofnað brullaup og komu þar eigi færri
menn til boðs en hundrað. Öllum þótti kynlegt boð þetta því
að þeir voru lítils verðir er í hlut áttu.

Þar sáu menn þann aftan að úr dölum öllum Eyjafjarðar riðu
tveir menn saman eða fimm og safnaðist saman liðið er ofan
kom í héraðið og var þar kominn Glúmur og Ásgrímur og Gissur
með þrjú hundruð manna og komu heim um nóttina og sátu þar að
boði.

En um morguninn eftir sendi Glúmur eftir Þórarni og bað hann
koma í Djúpadal eigi síðar en að miðjum morgni að heyra
eiðana. Þórarinn veikst við og fékk hundrað manna. En er þeir
komu til hofsins þá gengu sex menn í hofið, með Glúmi Gissur
og Ásgrímur en með Þórarni Einar og Hlenni hinn gamli. Sá
maður er hofseið skyldi vinna tók silfurbaug í hönd sér þann
er roðinn var í nautsblóði þess er til blóta væri haft og
skyldi eigi minna standa en þrjá aura.

Þá kvað Glúmur svo að orði: "Að eg nefni Ásgrím í vætti,
annan Gissur í það vætti að eg vinn hofseið að baugi og segi
eg það Æsi að eg vark at þar og vák at þar og rauðk at þar
odd og egg er Þorvaldur krókur fékk bana. Líti nú á eið þeir
er spekimenn eru og við eru staddir."

Þeir Þórarinn urðu eigi búnir að lasta en kváðust eigi fyrri
þann veg heyrt hafa að orði kveðið. Með slíku móti voru eiðar
unnir í Gnúpafelli og svo að Þverá. Þeir Gissur og Ásgrímur
voru nokkurar nætur að Þverá og að skilnaði gaf Glúmur
Gissuri feldinn blá en Ásgrími spjótið gullrekna og skildust
vinir.

Um veturinn hittust þeir Þorvarður og Þórarinn og spurði
Þorvarður: "Vann Glúmur vel eiðinn?"

Þórarinn svarar: "Ekki fundum vér að."

Hann segir: "Undarlega verður slíkt um vitra menn er svo
missýnist. Það hefi eg vitað að menn hafa lýst vígum á hendur
sér en hitt hefi eg eigi vitað eða heyrt að menn hafi svarið
um það sjálfir að þeir hafi vegið menn sem Glúmur hefir gert.
Eða hversu mátti hann meir að kveða en segja að hann vægi þar
að og væri þar að og ryði þar að odd og egg er Þorvaldur
krókur féll á Hrísateigi þótt hann leiddi eigi svo sem tíðast
er og mun sjá sneypa jafnan uppi síðan."

Þórarinn svarar: "Ekki hefi eg fundið þetta enda mæðist eg á
að eiga við Glúm."

Hann segir: "Ef þú þykist mæðast sakir vanheilsu þá láttu
Einar taka enn málið. Hann er vitur og kynstór. Munu honum
margir fylgja. Eigi situr Guðmundur hjá bróðir hans og er sá
hluturinn að hann er gjarnastur til ef hann kemst að Þverá."

Eftir þetta hittast þeir Einar og bera ráð sín saman og mælti
Þórarinn: "Ef þú vilt fyrir málinu vera munu margir þér
veita. Munum vér það og til vinna að kaupa þér landið eigi
meira verði en Glúmur keypti að Þorkatli háva."

Einar svarar: "Glúmur hefir nú lógað þeim hlutum, feldi og
spjóti, er Vigfús móðurfaðir hans gaf honum og bað hann eiga
ef hann vildi halda virðingu sinni en kvað þaðan frá þverra
mundu. Nú mun eg taka við málinu og fylgja."