Glúm ch. 10

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Glúmur tók nú virðing mikla í héraðinu.

Sá maður bjó að Lóni í Hörgárdal er Gunnsteinn hét,
mikilmenni og auðigur og taldur með hinum stærrum mönnum.
Hann átti konu þá er Hlíf hét. Þorgrímur hét sonur þeirra og
var kenndur við móður sína og var kallaður Hlífarson fyrir
því að hún lifði lengur en Gunnsteinn. Hún var skörungur
mikill. Þorgrímur var mannaður vel og gerðist mikilmenni.
Grímur hét annar sonur þeirra er kallaður var eyrarleggur.
Halldóra hét dóttir þeirra. Hún var væn kona og vel skapi
farin. Sá kostur þótti vera einnhver bestur fyrir sakar
frænda og mest kunnustu og framkvæmdar hennar. Þessar konu
bað Glúmur.

Lést hann lítt þurfa mundu frænda að segja ætt sína né svo
fjárhluti eða atferð, "það mun yður kunnigt vera en ráðakost
þenna hefi eg mér ætlað með því að frændur hennar vilja."

Honum var vel svarað þessu máli. Er hún föstnuð Glúmi með
miklu fé og gert brullaup þeirra vel. Og nú er hans ráð enn
virðulegra en áður.

Þorvaldur hét maður Refsson er bjó að Barði í Fljótum. Hann
átti Þuríði dóttur Þórðar frá Höfða. Börn þeirra voru Klaufi
og Þorgerður er átti Þórarinn á Espihóli.

Þorvaldur krókur á Grund átti Þorkötlu úr Þjórsárdal.

Hlenni hinn gamli Örnólfsson töskubaks bjó í Víðinesi og átti
Oddkötlu Oddkelsdóttur úr Þjórsárdal.

Gissur hét maður og var Kaðalsson. Hann bjó að Tjörnum í
Eyjafjarðardal. Hann átti konu þá er Saldís hét. Hún var gild
húsfreyja. Gissur var og í hinu stærra bónda tali, vel fjár
eigandi. Dætur þeirra eru tvær nefndar, Þórdís og Herþrúður,
konur vænar og oflátar miklir, þóttu vera kostir góðir, óxu
þar upp heima. Bróðir Gissurar hét Runólfur. Hann var faðir
Valgerðar, móður Eyjólfs á Möðruvöllum. Þórdís var dóttir
Kaðals er átti Þórir á Espihóli og þeirra börn voru þau sem
sagt var fyrr. Þorgrímur Þórisson var eigi Þórdísar sonur og
þó skilgetinn. Þorgrímur var mikilmenni og vel að sér. Hann
ríður á fund Gissurar þess erindis að biðja Þórdísar dóttur
hans sér til eiginkonu. Voru flytjendur þessa máls bróðir
hans og vinir, frændur konunnar, þóttust vera nær komnir að
ráða fyrir kosti frændkonu sinnar og leist þeim allvænlega
stofnað. En Þorgrími var synjað konunnar en öllum þótti hann
hafa mælt til jafnræðis og fyrir þótti bræðrum hans og
frændum.