Glúm ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Böðvar hét maður. Hann var sonur Víkinga-Kára og bróðir
Sigurðar föður Vigfúss. Hann var faðir Ástríðar, móður
Eiríks, föður Ástríðar, móður Ólafs Tryggvasonar.
Víkinga-Kári var sonur Eymundar akraspillis Þórissonar.
Böðvar var faðir Ólafar, móður Gissurar hins hvíta.

Þá er þau Eyjólfur og Ástríður komu út til Íslands, var
Ingjaldur þá andaður. Þá tók Eyjólfur við búi og goðorði.
Úlfeiður hét dóttir Ingjalds. Hana átti Hríseyjar-Narfi.

Börn þeirra Eyjólfs og Ástríðar voru fjögur nefnd. Þorsteinn
hét sonur þeirra hinn elsti og var hann leystur af arfi þá er
hann kvæntist og bjó hann að Hólum í Eyjafirði meðan hann
lifði og verður hann lítt við söguna riðinn. Vigfús hét
annar. Hann fékk Hallfríðar Þorkelsdóttur hins háva frá
Mývatni. Glúmur hét hinn yngsti sonur þeirra en Helga dóttir.
Hún var gift Steingrími í Sigluvík. Þeirra sonur var
Þorvaldur tasaldi er síðar kemur við málið. En Vigfús
andaðist litlu síðar en hann kvongaðist og átti barn eitt og
lifði það litlu lengur en hann og bar af því undir Hallfríði
allt fé til helmings við þau Glúm og Ástríði en Eyjólfur var
andaður þá er hér var komið.

Þá réðst Þorkell hinn hávi til Þverár og Sigmundur sonur hans
og var hann mikill maður fyrir sér og ætlaði að hann mundi
höfðingi gerast ef hann fengi gott kvonfang og mága stoð.

Þórir hét maður. Hann bjó á Espihóli. Hann var sonur Hámundar
heljarskinns og Ingunnar Helgadóttur hins magra. Hann átti
Þórdísi Kaðalsdóttur. Þeirra börn voru Þórarinn og Þorvaldur
krókur er bjó á Grund í Eyjafirði og Þorgrímur er bjó í
Möðrufelli og Ingunn er átti Þórður Freysgoði og Vigdís er
átti Sigmundur.

Síðan tóku þeir Þorkell og Sigmundur að óhægja Ástríði
byggðina og var skipt landinu í helminga og hlutu þau Glúmur
og Ástríður þann hluta landsins er ekki var húsaður og gerðu
þau bú á Borgarhóli. En Glúmur skipti sér ekki af um búsýslu,
þótti heldur óbráðger í uppruna. Hann var fámálugur og
fálátur jafnan, hár maður vexti og nokkuð skolbrúnn, hvítur á
hár og rétthár, kraklegur og þótti heldur seinlegur maðurinn,
fór ekki til mannamóta.

Nú eyðist fé fyrir þeim Ástríði og gerist ráðahagurinn óhægur
en Sigmundur og Þorkell bægja þeim og höfðu þau hið minna af
öllu.

Hof Freys var þar fyrir sunnan ána á Hripkelsstöðum.

Þórarinn á Espihóli var maður vitur og vinsæll. Þorvaldur
krókur var hólmgöngumaður og ódæll. Sigmundur Þorkelsson
þóttist maður mikill fyrir sér er hann kom í mægðir við
Esphælinga.

Glúmur segir móður sinni að hann vill utan ráðast: "Sé eg að
þroski minn vill engi verða en það má vera að eg hljóti gæfu
af göfgum frændum mínum en eg nenni eigi að þola ágang
Sigmundi en eg sé mig enn vanfæran í mót honum. En lógaðu
eigi landinu þó að þröngt verði kosti þínum."

Þá var Glúmur fimmtán vetra er hann fýstist utan.