Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Vatn ch. 16

Vatnsdœla saga 16 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Vatn ch. 16)

Anonymous íslendingasögurVatnsdœla saga
151617

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



Þá er Ingimundur hafði búið nokkura hríð að Hofi lýsir hann
utanferð sinni að sækja sér húsavið því að hann kvaðst vel
vilja sitja bæ sinn og kvaðst vænta að Haraldur konungur
mundi honum vel taka. Vigdís segir hann vænan til góðs. Hann
setti menn yfir féforráð sín með Vigdísi. Ingimundur hafði
bjarndýrin með sér. Honum fórst greitt og kom við Noreg. Hann
hélt fréttum til Haralds konungs. Var allt kyrrt í landi. Og
er hann fann Harald konung þá var honum vel fagnað. Bauð
konungur honum með sér að vera og það þá Ingimundur. Hann var
um veturinn með mikilli sæmd haldinn af konungi.



Konungur spurði hvernig honum hugnuðu landakostir.



Hann lét vel yfir "en það er mitt erindi mest að afla mér
húsaviðar."



Konungur mælti: "Það er vel gert. Er þér og heimil vor mörk
sem þú vilt höggva láta en eg mun láta til skips færa og
skaltu engan hlut um það annast og ver með mér."



Ingimundur mælti: "Hér máttu sjá herra bjarndýri er eg náði á
Íslandi og vildi eg að þú þægir af mér."



Konungur svarar: "Eg vil víst þiggja og kunna þökk fyrir."



Þeir skiptust mörgum gjöfum við um veturinn og er voraði var
búið skip Ingimundar með farmi þeim er hann kaus og því
viðarvali er best fékk.



Konungur mælti: "Eg sé það Ingimundur að þú munt eigi sjálfur
ætla oftar að fara til Noregs. Nú þyrftir þú að hafa svo
mikinn við að þér nægði en það má eigi eitt skip bera. Nú er
hér að líta á nokkur skip. Kjós hér af hvert er þú vilt."



Ingimundur mælti: "Kjósið herra mér til handa. Það mun mestri
giftu stýra."



"Svo skal og vera, mér er kunnast um. Hér er skip er Stígandi
heitir er vér köllum bíta í siglingu, allra skipa best og
farsælla en hvert annarra og það mun eg kjósa þér til handa.
Skipið er frítt og eigi mikið."



Ingimundur þakkar konungi gjöfina. Síðan fór hann af konungs
fundi með mörgum vingjöfum. Hann sér brátt hversu fljótt skip
Stígandi var.



Þá mælti Ingimundur: "Vel hefir konungur mér skip valið og
það má rétt heita Stígandi er svo les hafið."



Þeir komu við Ísland og sigldu fyrir norðan og svo vestur
fyrir. Það höfðu engir áður gert. Ingimundur kom báðum
skipunum í Húnavatnsós og gaf þar öll örnefni er síðan hafa
haldist. Þar heitir Stígandahróf er hann var upp settur.



Þetta spyrst nú víða, útkoma Ingimundar, og létu allir vel
yfir því er hann kom heim. Ingimundur átti ágætt bú með nógum
efnum. Hann bætti nú mikið bæ sinn því að efnin voru nóg.
Hann fékk sér og goðorð og mannaforráð.



Jörundur háls er annar maður var mestur sá er út kom með
Ingimundi, hann nam sér land að ráði Ingimundar mágs síns
fyrir utan Urðarvatn og til Mógilslækjar og bjó á Grund út
frá Jörundarfjalli í Vatnsdal og var mikill maður fyrir sér
sem ætterni hans var til. Már hét son hans er bjó á
Mársstöðum í Vatnsdal, virðulegur maður. Þeir óxu upp
samtíðis og Ingimundarsynir. Þá gerðist fjölbyggður dalurinn.



Hvati hét maður er út kom með Ingimundi. Hann nam land frá
Mógilslæk til Giljár.



Ásmundur nam land út frá Helgavatni og um Þingeyrasveit.



Sauðadalur liggur fyrir austan Vatnsdal en þá Svínadalur og
er þar í Svínavatn og Beigaðarhóll.



Þórólfur hét maður og var kallaður heljarskinn. Hann nam land
í Forsæludal. Hann var ójafnaðarmaður mikill og óvinsæll.
Hann gerði margan óskunda og óspekt í héraðinu. Hann gerði
sér virki suður við Friðmundará skammt frá Vatnsdalsá við gjá
eina og gekk nes í milli gjárinnar og árinnar en hamar stór
fyrir framan. Grunaður var hann um það að hann mundi blóta
mönnum og var eigi sá maður í dalnum öllum er óþokkasælli
væri en hann.



Á Hvatastöðum hét þar er Hvati bjó en Ásmundur að Gnúpi.



Óttar hét maður er bjó í Grímstungum. Hann átti Ásdísi dóttur
Ólafs frá Haukagili. Þeirra son var Hallfreður vandræðaskáld
en dóttir hans hét Valgerður, ofláti mikill og væn að sjá.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.