Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 17’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 583-4.
Liettliga þar — svá ljósin vátta
liettleika í svaranna reikan —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi munu þið Ádám deyja
andlitshvít, þóað eplið bítið,
heldur munuð með heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettliga þar — svá vátta ljósin liettleika í reikan svaranna —, treystiz hann því, settr flærðum, að freista framt og talar með prettum: ‘Munu, þið, Ádám, andlitshvít eigi deyja, þóað bítið eplið, heldur, hosk og rík, munuð líkjaz við guðdóm með heiðr og valdi.’
‘Easily there — thus the lights affirm the levity in the wavering of her replies —, he dared this, filled with deceit, to tempt impertinently and speaks with tricks: ‘You and Adam, bright of face, will not die, though you eat the apple, rather, wise and powerful, you will be like the Godhead with honour and might.’’
See Note on st. 15. — [1-2]: See Note on 16/7-8.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Liettliga þar — svá ljósin váttar
liettleika í svaranna reikan —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi munu þið Ádám deyja
andlitshvít, þóað eplið bítið,
heldur munuð með heiðr og valdi
hosk og rík við guðdómi líkjaz.’
Lettliga þar sua líosín vattar lettleika j suaranna ⸌⸌ Reikan þvi | treystizt hann framt ath freista flærdum settr | ok talar med prettum eigi munu þith adꜳm deyia ann | liz huít þo ath eplit bítid helldr munvth med | heidr ok valldí hosk ok rik vid gud domi likíazt ჻ |
(VEÞ)
Liettliga þann er — ljósin vátta
liettleikan í svarannar reiki —
því treystiz eg framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi munu þið Ádám deyja
andlitshvít, því að eplið bítið,
heldur munuð í heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Letlega þann er liosen vattar letleikann I suaranar reike þvi treystumst ek framt at freista flerdum settr ok talar med prettum eigi munu þid adam deyia andlizt huit þvi at eplit biitid helldr munud I heidr ok valldi hosk ok rik vit guddom likiazt.
(EB)
Liettliga fann sem — ljósin vátta
lítilleikan í svaranna reiki —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘ei munu þið Ádám deyja
andlitshvít, þó eplið bítið,
heldur munuð með heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettliga fann sem liosinn votta lite | leikann j sűaranna reike · þűi trey̋ | stist hann framt at freista flærdum | settűr og talar med prettum / Eij | muno þid Adam dey̋a andlits hűijt | þo eplid bijtid helldur munűd med heidur || og valldi hosk og rijk vid Gűddom lijki | ast : //
(VEÞ)
Liettliga það sem — ljósin vátta
liettleika í svaranna reiki —
því ,og að freista
flærðum settr og talar með pretta:
‘Eigi munu þið Ádám deyja
andlitshvíts, þóað eplið bíti,
heldur munuð með heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Líettliga þat sem líosínn votta , líettleicka j suaranna ʀeiki . þui | ad freísta , flærdum settur hann talaʀ med pretta : Eigi munu þit | adam deyía : andlítz huítz þo at eplít biti : helldur mun | ít med heídur og valldi , hosk og ʀíck víd güddom líkíazt |
(VEÞ)
Liettliga sem — ljósið vátta
liettleikan í svaranna reiki —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi munu þið Ádám deyja
andlitshvít, þóað eplið bítið,
heldur munu þið með heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Lettlíga sem líosít vottar . | líettleikan svaranna reike . þvi treystezt hann framt at freís | ta flærdum settur og talar med prettum / eigi munu þít adam deyía andliz hvít þoat | eplit bítít . helldur munu þít med heidur og valldí . hosk og rík vid guddom likíazt . // |
(VEÞ)
Liettliga svá — ljósan vátta
liettleikan í svaranna reiki —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi skulu þið Ádám deyja
andlitshvít, þó eplið bítið,
heldur munuð með heiðri og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettliga svá — ljósan vátta
liettleika í svaranna reiki —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi skulu þið Ádám deyja
andlitshvít, þó eplið bíti,
heldur munuð með heiðri og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettelega so liősann vottar, liettleikann | J svaranna Reike, þvi treistest hann framt ad | freista, flærdum settur og talar med prettum. | Eige skulu þid Adam deia, andlits | hvijt þő epled bijte, helldur munud med | heidre og vallde, hosk og rijk vid Gud | dőm lijkiast.
(VEÞ)
Liettliga fann svá — ljósin vátta
liettleika í svaranna reiki —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘ei muni þið Ádám deyja
andlitshvít, þó eplið bíti,
heldur munuð í heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettliga fann svo liosinn votta | liettleikann i svaranna reiki | þvi treystist hann framt at freist | flærdum settur og talar med prettum: | Ei mune þid adam deya | andlits hvyt þo eplid byti || helldur munud i heidur og valldi | hosk og ryk vid guddom likiast.
(EB)
Liettliga svá — ljósan vátta
liettleikan,lítilleikan, í svaranna reiki —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi munuð þið Ádám deiga
andlitshvít, þóað eplið bítið,
heldur munuð með heiðri og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettlega sva liosann vottar, liettleicann i svaranna reici, þvi treistizt hann framt at freista, flǫrþom settr oc talar med prettom Eige munut þiþ Adam deiga, anþlitz huyt þo at eplit byted, hellþr munut med heiþri oc vallþi hosc oc ryc vit gud þom lyciazt
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.