ÞUxaf ch. 9

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Glögglega er það sagt að þetta sumar yrði höfðingjaskipti í
Noregi, félli frá Hákon blótjarl en í staðinn kom Ólafur
Tryggvason. Hann boðaði öllum mönnum rétta trú.

Það kom fyrir Ólaf konung að flögð lægju á Heiðarskóg svo að
þar tæki af vega alla. Konungur skýtur á húsþingi og spyr
hverjir fara vilja að frjálsa Heiðarskóg.

Maður stóð upp, mikill og vörpulegur, er Brynjúlfur hét,
lendur maður í Þrándheimi, og mælti: "Eg vil fara herra ef
þér viljið."

Konungi kveðst það vel líka.

Bjóst Brynjúlfur þá við sex tigu manna. Þorkell hét maður.
Þangað ríða þeir Brynjúlfur til gistingar. Tók Þorkell við
þeim vel. Voru þeir þar um nóttina en um morguninn fylgdi
hann þeim í veg og kvað það skaða mikinn er konungur skyldi
eigi slíkra manna lengi njóta mega.

Síðan riðu þeir veg sinn og allt þar til er þeir sáu standa
skála mikinn. Þaðan sáu þeir hlaupa þrjár tröllkonur, tvær
unglegar og ein stærst. Hún var loðin öll utan sem grábjörn.
Þær höfðu allar sverð í höndum. Þeir sáu og ganga mikinn
mann, ef mann skyldi kalla, og tvo pilta með honum. Hann
hafði brugðið sverð í hendi. Það var svo bjart að sindra
þótti af. Öll voru tröllin illileg að sjá. Þar slær þegar í
bardaga. Varð hinn mikli maður mjög stórhöggur og svo hin
loðna skessa. Lýkur með því að þar fellur Brynjúlfur og allt
hans föruneyti nema fjórir menn komust á skóg og fóru síðan á
fund konungs og sögðu honum þessi tíðindi og spurðist þetta
víða.