SnSt, Skm ch. 31

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hvernig skal kenna himin? Svá, at kalla hann Ymis haus ok þar af jötuns haus ok erfiði eða byrði dverganna eða hjálm Vestra ok Austra, Suðra, Norðra, land sólar ok tungls ok himintungla, vagna ok veðra, hjálmr eða hús lofts ok jarðar ok sólar. Svá kvað Arnórr jarlaskáld:

Ungr skjöldungr stígr aldri

jafnmildr á við skildan

þess var grams, und gömlum,

gnóg rausn, Ymis hausi.

Ok enn sem hann kvað:

Björt verð sól at svartri,

sökkr fold í mar dökkvan,

brestr erfiði Austra,

allr glymr sjár á fjöllum.

Svá kvað Böðvarr balti:

Alls engi verðr Inga

undir sólar grundu

böðvar hvatr né betri

brœðr landreki æðri.

Ok sem kvað Þjóðólfr inn hvinverski:

Ók at ísarnleiki

Jarðar sunr, en dunði,

móðr svall Meila blóða,

mána vegr und hánum.

Svá sem kvað Ormr Barreyjarskáld:

Hvégis, Draupnis drógar

dís, ramman spyr ek vísa,

sá ræðr, valdr, fyr veldi,

vagnbrautar mér fagnar.

Svá sem kvað Bragi skáld:

Hinn er varp á víða

vinda Öndurdísar

of manna sjöt margra

mundlaug föður augum.

Ok sem Markús kvað:

Fjarri hefir, at fæðisk dýrri

flotna vörðr á élkers botni,

háva leyfir hverr mað ævi

hringvarpaðar, gjalfri kringðum.

Svá sem kvað Steinn Herdísarson:

Hás kveð ek helgan ræsi

heimtjalds at drag þeima,

mærð tésk fram, en fyrða

fyrr, því at hann er dyrri.

Ok sem kvað Arnórr jarlaskáld:

Hjalp þú, dýrr konungr, dýrum,

dags grundar, Hermundi.

Ok enn kvað Arnórr:

Saðr stillir, hjalp þú snjöllum,

sóltjalda, Rögnvaldi.

Ok sem kvað Hallvarðr:

Knútr verr jörð sem ítran

alls dróttinn sal fjalla.

Sem Arnórr kvað:

Míkáll vegr þats misgört þykkir

manvitsfróðr ok alt et góða ;

tyggi skiptir síðan seggjum

sólar hjalms á dœmistóli.