ÞSH ch. 1

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

... hverfingunni og voru þau drepin bæði.

Þetta sumar ætlaði Þorsteinn utan með Þorleifi og voru búnir
fyrir þing. Þá var um rætt hverjum hann mundi fá í hendur
goðorð sitt.

Þorsteinn svarar: "Verið mundi það hafa að eg mundi ekki
leitað hafa víða ef Þórhaddur væri jafnnær en nú veit eg eigi
að þessum málavöxtum sem nú eru. Hefir hann og flesta hluti
til, bæði vit og harðfengi. Er nú fæð með okkur."

Svo er sem mælt er, að fer orð er um munn líður, og koma
þessi orð fyrir Þórhadd.

Hann fer þegar á fund Þorsteins og mælti: "Vel gest mér að
orðum þeim sem eg hefi spurt og gerum svo vel og leggjum
niður fæð þá sem á hefir verið með okkur en tökum upp nýtt
vinfengi og ef þér svo sýnist það ráð að eg taki við goðorði
þínu þá skal eg búinn og boðinn til þess starfs sem þú vilt
mig til nýta."

Þorsteinn kvað þetta vel mælt og tók Þórhaddur við goðorðinu
á þingi og skildu með vináttu.

Fór Þorsteinn utan og kom við Orkneyjar. Þá réð fyrir eyjunum
Sigurður jarl Hlöðvisson. Hann fagnaði vel Þorsteini og bauð
honum til sín og hann var með jarlinum um veturinn vel
metinn.

Og er voraði þá spurði jarl Þorstein hvort hann vildi fara
með honum í hernað eða vildi hann eftir vera. Þorsteinn kaus
að fara og var stafnbúi á skipi jarls og var hinn hraustasti
maður á skipi sem hann væri vanur því starfi. Þorsteinn var
maður ráðugur og vitur og frækn. Bað jarl hann lengi vera með
sér síðan hann kannaðist við ætt hans og hann vissi frændsemi
þeirra í milli því að Þórey Össurardóttir var móðir Halls á
Síðu en Össur var sonur Hrollaugs Rögnvaldssonar jarls af
Mæri. Torf-Einar jarl var sonur Rögnvalds jarls af Mæri.
Torf-Einar var faðir Þorfinns hausakljúfs, föður Hlöðvis
jarls, föður Sigurðar jarls.

En Sigurður jarl herjaði víða um sumarið um Skotland og frýði
engi maður Þorsteini framgöngu og hugar. Flutti það
hvorttveggja fram Þorsteins mál, ætt hans og hraustleikur.
Jarl drap margt óþjóðarfólk en sumt flýði undan á skóga og
fóru þeir víða um Vesturlönd og brenndu. Síð um haustið fór
jarl heim til Orkneyja og hafði þar kyrrsetu þrjá mánuði og
gaf þá vinum sínum góðar gjafar.

Jarl mælti þá við Þorstein: "Góða fylgd hefir þú mér veitta
og drengilega og þigg af mér eina öxi gullrekna. Hana sómir
þér að bera."

Þorsteinn þakkar jarli því að það var hin mesta gersemi.

Þetta haust kom Brennu-Flosi til Orkneyja og hans menn og
fóru skipti þeirra Sigurðar jarls sem segir í Njáls sögu.