Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 14’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 579.
En að verðleikrinn vís á jörðu
vyrði sök til himna dýrðar,
boðorðið liet fram blíður drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggleik hreinum.’
En að verðleikrinn á jörðu vyrði vís sök til dýrðar himna, liet blíður drottinn boðorðið fram; býður þeim í skyldu að hlýða: ‘Eplið eitt banna eg ykkr báðum að bíta, en þið munuð ráða; skuluð deyja ef eigi efnið einfalt boð með dyggleik hreinum.’
‘And so that their merit on earth should become a sure basis for the glory of the heavens, the kindly Lord propounded the commandment; he commands them to obey dutifully: ‘One apple I forbid you both to take a bite of, but you may decide for yourselves; you must die if you do not keep the single command with pure fidelity.’’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Enn ath verdleikrínn uíss ꜳ iordu uyrdi so᷎k til ⸌⸌ hímna dy | rdar bodordít let fram blidr drottin bydr þeim | j skylldu ath hlyda eplid eítt ek banna ath bí | ta bꜳdum yckr enn þíth munut rꜳda deyía | skoluth ef efnith eigi eínfallt bod med dygg leik ⸝⸝ hreínum ; |
(VEÞ)
En að verðleikrinn víssi á jörðu
vyrði sök til himna dýrðar,
boðorðið liet enn blíði drottinn;
býður þeim í skyldu er að hlýða:
‘Eplið eitt og banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð, ef efnið eigi
einfalt buð með dyggleik hreinum.’
??? en at verdleikren uissi aa aa iordu yrdi sok til himna dyrdar bodordet let en blidi drotenn bydr þeim I skylldu er at hlyda eplit eitt ok banna at bita badum yckur en þit munud rada deiya skulud ef efnid eigi einfallt bud med dygleik hrenum.
(EB)
En að verð-leikinn víssi á jörðu
vyrði sök til himna dýrðar,
boðorðið eitt enn blíði drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggleik hreinum.’
Enn at verdleikinn | vissi A iordű ef vy̋rdi sok til him | na dy̋rdar · bodordit eitt en blijde | drottenn · bydur þeim j sky̋lldű ad | hly̋da / eplid eitt eg banna at bij | ta badum y̋ckur enn þid munűd ráda | dey̋a skűlűd ef efnid eigi einfallt | bod med dy̋ggleik hreinum : // |
(VEÞ)
En að verðleikrinn vís af jörðu
vorðinn sök til himna dýrðar,
boðorðið eitt enn blíði drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggleik hreinum.’
Enn ad verdleickurenn vís af jordü , vordínn sock til hímna dyrdar | bodordit eítt enn blidi drottínn , bydur þeim j skylldü ad hl | yda : Eplít eítt eg banna ad bíta badum yckur enn þíd m | unüd ʀꜳ̋da : deyía skulut ef efnit eigi , eínfallt bod med | dygleíck hreinum : |
(VEÞ)
En verðleikrinn vís á jörðu
yrði sök til himna dýrðar,
boðorðið riett enn blíður drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið er eitt það er eg að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð þið, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggleik hreinum.’
Enn uerdleikurenn uis ꜳ̋ i⸌or⸍du yrdí sok til hímna dyrdar bodordit rett enn blíde blí ⸌⸌ drotten bydur þeim j skylldu at hlyda . | epli er eítt þat er ec banna at bíta badum yckur en þit munvt rada . deya skulut þit | ef efnit eigi eínfallt bod med dyggleik hreínum . // |
(VEÞ)
Sem verðleikrinn vóx á jörðu
að virði sök til himna dýrðar,
boðorði einu enn blíði drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggðleik hreinum.’
Sem verðleikrinn vóx á jörðu
að virði sök til himna dýrðar,
boðorði einu enn blíði drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skuluð, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggðleik hreinum.’
Sem verdleikuren vőx a̋ jórdu, ad | virde sók til himna dijrdar, Bodorde einu | enn blijde Drottenn, bijdur þeim J skilldu ad | hlijda. | Epled eitt eg banna ad bijta, ba̋dum | yckur enn þid munud ra̋da, deia skulud | ef efned eige einfallt bod med digdleik | hreinum.
(VEÞ)
En að verð-leikinn víssi á jörðu
ef virði sök til himna dýrðar,
boðorðið eitt fram blíður drottinn;
býður hann þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deyja skolið, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggleik hreinum.’
Enn ad verdleik inn vissi a Jordu | ef virdi sok til himnadyrdar | bodordit eitt hinn blydi drottinn | bydur hann þeim i skylldu ad hlyda: | Eplid eitt eg banna at byta | bædum yckur en þid munud rada | deya skulid ef efnid eigi | einfallt bod med dyggleik hreinum.
(EB)
Sem verðleikrinn vóx á jörðu
að yrði sök til himna dýrðar,
boðorðið eitt fram blíður drottinn;
býður þeim í skyldu að hlýða:
‘Eplið eitt eg banna að bíta
báðum ykkr, en þið munuð ráða,
deiga skuluð, ef efnið eigi
einfalt boð með dyggleik hreinum.’
Sem verþleicrinn vox ꜳ iꜷrþo, at irþe sꜷc til himna dyrþar boþorþit eitt enn blyþe drottinn, byþr þeim i scillþa at hlyþa Epli er eitt ec banna at byta, bꜳþom yccr enn þiþ munut rꜷþa, deiga sculot ef efnit eige einfalldt boþ med digleic hreinom
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.