Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

ÞHvít ch. 4

Þorsteins saga hvíta 4 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (ÞHvít ch. 4)

UnattributedÞorsteins saga hvíta
345

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



Það er sagt einn vetur að þeir voru utan hér fóstbræður að
Þorfinnur kemur að máli við Þorstein, hvern hann ætlaði sinn
ráðahag að sumri. Þorsteinn kveðst utan ætla. Þorfinnur
kvaðst heldur vilja að hann tæki við búi með honum. Þorsteinn
svarar og sagðist engan hug hafa á því en kvað hann slíkt
hafa af hans góssi sem hann vildi. Þorsteinn hafði mikið fé í
förum.



Þorfinnur lést hugsað hafa ráð fyrir honum og lést vilja
biðja honum til handa Helgu Krakadóttur. Þorsteinn kvað sér
það ofráð er hún stóð ein til alls arfs eftir Kraka.
Þorfinnur kvað vera jafnræði bæði fyrir ættar sakar og
mannanar.



Fara þeir nú og vekja þetta mál við Kraka. Hann kallar sér
þetta vel að skapi. Var þetta mál upp borið fyrir Helgu og
fundust eigi afsvör í hennar máli. Voru þeir vottar að
heitorði Þorsteins. Þorsteinn vildi fara utan fyrst en ráð
skyldi takast þá er hann kæmi aftur.



Fara þeir Þorsteinn og Einar og tekur Þorsteinn skyrbjúg í
hafi að því er þeir kalla og varð hann eigi liðfær. Menn
hlógu að honum og var Einar upphafsmaður að því. Og er þeir
komu til Noregs leigðu þeir þar skemmu eina en gáfu engan
gaum að Þorsteini. Hann lá þar allan vetur. Einar spottar
hann mjög og lét kveða um hann.



Og um vorið hitti Einar Þorstein og biður hann fjárskiptis,
lést vilja hafa einn skip og kvað sér þykja Þorsteinn
ólíklegur til utanferðar. Þorsteinn kvað eigi fjarri því
farið hafa sem hann gat um skaplyndi Einars. Þeir skipta um
vorið fjárhlut svo að Einar kaus en Þorsteinn skipti úr rúmi
sínu.



Einar hlaut skipið og hélt til Íslands um sumarið. Og er hann
kom út var hann spurður tíðinda. En hann kvaðst eigi kunna
tíðindi greinilega að segja, kvað Þorstein eigi dauðan hafa
verið sérlega en þó hefði hann eigi ólíklegur verið að hann
mundi eigi aftur koma. Einar reið til föður síns og svívirti
mjög Þorstein í allri frásögu.



Um haustið kom skip af hafi í Reyðarfjörð. Einar reið til
skips og keypti að Austmanni að hann segði andlát Þorsteins
og svo gerði hann og allir skipmenn. Einar kom heim og sagði
andlát Þorsteins og kvað hann hafa fengið herfilegan dauða
þann vetur.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.