ÞHvít ch. 1
Þorsteins saga hvíta 1 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÞHvít ch. 1)
text and translation
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Maður hét Ölvir hinn hvíti. Hann var Ósvaldsson,
Göngu-Hrólfssonar, Öxna-Þórissonar. Hann var lendur maður í
Noregi og bjó í Naumudal. Hann stökk fyrir ófriði Hákonar
jarls á Yrjar og dó þar. Hann átti einn son barna er
Þorsteinn hét og var kallaður Þorsteinn hvíti. Hann fór þegar
eftir andlát föður síns út til Íslands með alla fjárhluti
sína og kom skipi sínu í Vopnafjörð. En þá var lokið
landnámum á öllu Íslandi.
Sá maður bjó þá að Hofi í Vopnafirði er hét Steinbjörn og var
kallaður körtur og hafði honum þar land gefið Eyvindur
föðurbróðir hans, allt á milli Vopnafjarðarár og
Vesturdalsár. Steinbjörn var eyðslumaður mikill í búinu.
En er Þorsteinn vissi það að lönd öll voru numin áður fór
hann á fund Steinbjarnar og kaupir hann að honum land og
reisir bæ á Tóftavelli og bjó þar nokkura vetur og varð honum
gott til fjár og metnaðar. Hann hafði skamma stund í búi
verið áður hann fór og leitaði sér ráðs og bað konu þeirrar
er Ingibjörg hét og var hún dóttir Hróðgeirs hins hvíta
Hrafnssonar. Hennar fékk hann. Við þessari konu átti hann
fimm börn. Sonur hans hét Önundur en annar Þórður, þriðji
Þorgils. Dætur hans hétu Þorbjörg og Þóra. Þorgils var hinn
mannvænlegasti maður.
Þorsteinn græddi fé í ákafa. Steinbirni kört varð féfátt og
fór á fund Þorsteins og beiddist fjárláns af honum. Þorsteinn
er og góður af fjárláninu og þangað til tekur hann lán af
Þorsteini að harðla mjög eyðist fé Steinbjarnar og þykir
Þorsteini versna skuldunauturinn og þykir óvís
skuldastaðurinn að Steinbirni. Og nú heimtir hann féið og
lýkst með því þeirra fjárreiður að Steinbjörn geldur
Þorsteini Hofland og fór Þorsteinn byggðum til Hofs og kaupir
sér goðorð og gerist hinn mesti sveitarhöfðingi. Hann var
allra manna vinsælastur.
Og er Þorsteinn hafði búið marga vetur að Hofi þá gerðust þau
tíðindi að herbergjum hans að Ingibjörg tók sótt og andaðist.
Þorsteini þótti þetta skaði mikill en hélt þó búi sínu sem
áður.
sources
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Stanza/chapter/text segment
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
Information tab
- text: if the stanza has been published, the edited text of the stanza and translation are here; if it hasn't been published an old edition (usually Skj) is given for reference
- sources: a list of the manuscripts or inscriptions containing this stanza, with page and line references and links (eye button) to images where available, and transcription where available
- readings: a list of variant manuscript readings of words in the main text
- editions and texts: a list of editions of the stanza with links to the bibliography; and a list of prose works in which the stanza occurs, allowing you to navigate within the prose context
- notes and context: notes not linked to individual words are given here, along with the account of the prose context for the stanza, where relevant
Interactive tab
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
Full text tab
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
Chapter/text segment
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.