Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

OStór ch. 3

Orms þáttr Stórólfssonar 3 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (OStór ch. 3)

Anonymous íslendingaþættirOrms þáttr Stórólfssonar
234

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



Dufþakur er maður nefndur. Hann bjó á þeim bæ er heitir í
Holti og er síðan kallað í Dufþaksholti. Dufþakur var mikill
og mjög trylltur svo að hann var eigi einhamur. Þeir
Stórólfur eldu löngum grátt silfur en stundum voru með þeim
blíðskapir en þó átti með þeim illan enda að síðustu, því að
það segja sumir menn að Dufþakur yrði Stórólfi að bana.



Nú líður áfram þar til að Ormur er átján vetra gamall. Þá kom
vetur mikill svo að gerði jarðbönn en Stórólfur hafði fénaðar
mart og tók þá að draga fast að heyjum hans er á leið svo að
hann þóttist sjá fyrir að hann mundi fella fénað sinn ef
öngra bragða væri í leitað því að hey kunni hvergi að fá í
byggðinni utan Dufþakur hafði hey með afgöngum og vildi við
öngan af standa. Þá var heldur fátt með þeim Stórólfi.
Stórólfur sendi þá Orm son sinn til móts við Dufþak að fá af
honum nokkuð af heyi því að þá gerðist tímum mjög fram komið
en fénaður dreginn mjög.



Ormur fór þá til móts við Dufþak og falaði af honum hey en
hann kvaðst ekki til sölu hafa.



En er Ormur herti fast að þá sagði Dufþakur að hann skyldi
hafa byrði sína ef hann vildi "og má ykkur þó að gagni koma
ef svo mikið leggur hver til í byggðinni."



Ormur svarar: "Þetta er lítið tillát en þó skal eg hafa eða
hvar skal eg af taka?"



"Úti í garði," segir Dufþakur, "standa tveir heykleggjar,
annar fjögurra faðma en annar tveggja og vel tveggja faðma
þykkt og því nærri hátt og þykir von að sigið muni. Þar
skaltu hafa af hinum minna."



"Eg mun fara heim fyrst," segir Ormur, "og sækja mér bendi."



Og svo gerði hann, sagði nú föður sínum.



"Þetta er göngumannlega til látið," segir Stórólfur, "enda
skal hann hér ekki verð fyrir hafa og þykir mér þó ráð að eg
sæki heldur byrðina því að eg mun heldur borið fá en þú."



"Eigi skal það vera," sagði Ormur, "því að svo mikið var
gefið sem eg bæri."



"Hertu þig þá, mannskræfan," segir Stórólfur.



Snýr Ormur þá í brottu og til gervibúrs og tekur reip á tíu
hesta og leysir af hagldir, kastar þá saman bæði að lengd og
digurð svo að hann gerir úr eitt, gengur síðan yfir í Holt og
að heygarðinum og brýtur á hlið, gengur inn í garðinn og að
hinum meira heykleggjanum og ryður af ofan torfi og því sem
verst var orðið. Síðan styður hann á höndum og losar til
heyið niðri við jörðina, dregur síðan undir reipin og bregður
í hagldirnar og vendir um heyinu. Færist hann þá undir í
fatla og vegur upp á herðar sér, en það segja sumir menn að
hann hafi haft hinn minna kleggja í fyrir. Gekk hann með
þetta heim til Stórólfshvols. Var bóndi úti og sá. Fannst
honum mikið um og lét á sannast að hann mundi eigi sjálfur
svo miklu orkað hafa. Var þá inn borið í hlöðu og var hún þá
full. Dugði þetta hey svo vel fénaði Stórólfs bónda að hann
felldi ekki um vorið. Var síðan betur í frændsemi þeirra
feðga þaðan af en áður því að Stórólfur sá hvert afbragð
Ormur var annarra manna.



En er Dufþakur karl kom út um daginn og sá vegsummerki að í
burtu voru hey hans bæði en það eina eftir er vettugi var
nýtt og þó eigi vel að unnið, sá hann og hvar Ormur gekk úr
garði og bar heykleggjana báða, þótti honum mikil furða í
hversu stóra byrði Ormur gat borið.



En um vorið fór Dufþakur til Hvols og heimti heyverð að
Stórólfi og fékk ekki. Þótti honum heyið eigi minna vert en
sex kúgilda. Leiddi af þessu langan óþokka með þeim Stórólfi
og mikinn fjandskap, sem síðar mun sagt verða.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.