Svarfd ch. 3

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú eftir þetta sátu þeir með föður sínum um veturinn.

En um vorið spurði Þórólfur Þorstein hvað hann vildi ráða
sinna en hann bað Þórólf ráða: "Þykir mér vel að þú sjáir
fyrir hið fyrsta sinn er við förum báðir saman."

Bjó Þórólfur þá skip sitt og réð til háseta. Síðan héldu þeir
skipi sínu til kaupstaða. Er það ei sagt í hverja þeir héldu
en hitt er greint að þeir komu heim að hausti. Tók Þorgnýr
við Þórólfi eftir vana virktavel en hann lét sem hann sæi ei
Þorstein og ekki höfðu þeir viðmæli á hinum fyrrum misserum
síðan hann reis úr fletinu. Þar voru þeir þann vetur og var
samt með þeim feðgum, Þorgný og Þorsteini, svo fátt að aldrei
mæltust þeir við. Nú lagðist engi mannvirðing á Þorstein
meðan svo búið var.

Þá spurði Þórólfur Þorstein bróður sinn hvað hann vildi að
hafast um sumarið: "Mér virðist svo sem þér þyki lítið gaman
að kaupferðum."

"Rétt getur þú," sagði Þorsteinn, "þykja mér kaupferðir vera
manni meir til prýði og ágætis en til hreysti."

Þá sagði Þórólfur: "Hvað skulum við þá fyrir okkur leggja?"

Þorsteinn sagði: "Hugsað hef eg nokkuð til þess. Eg vildi að
þú keyptir okkur langskip tvö en þú héldir knerri okkrum í
kaupstaði sem þú ert vanur."

"Annað ætla eg fyrri," sagði Þórólfur, "því það skal eg enda
sem eg hefi heitið að við þig mun eg aldrei skilja meðan við
lifum báðir."

Þorsteinn sagði: "Þetta gerir þú illa því faðir þinn mun svo
virða ef þú kemur ei aftur sem eg hafi setið um líf þitt og
er það mikill skaði ef þér verður nokkuð en alls engi um mig.
En þetta er mikil háskaferð."

Eigi að síður keypti Þórólfur tvö langskip og seldi knörrinn.
Héldu þeir þeim í hernað og varð gott til fjár um sumarið,
héldu heim um haustið og höfðu fimm skip. Ekki er getið hvar
þeir herjuðu. Svo fór fram þrjá vetur og höfðu þeir þá tólf
skip og auð fjár.