Þorsteins þáttr Síðu-Hallssonar (Flat) 2 — ed. not skaldic
Not published: do not cite ( ch. 2)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þeir voru þá í bænum Einar þambaskelfir og Indriði son hans.
Og einn dag gengur Einar út á Íluvöllu, kemur nú að hrossunum
og lítur á um stund og lofar allfast. Og er þeir ætla brott
að ganga þá kemur Þorsteinn þar og heilsar Einari og spyr
hversu honum líst á hrossin. Hann svarar og kveðst vel á
lítast.
"Þá vil eg að þér þiggið," segir Þorsteinn.
En Einar lést eigi þiggja vilja.
"Það veit eg," segir Þorsteinn, "að þú munt þiggja gjafir að
þvílíkum mönnum sem eg er."
"Satt er það," segir Einar, "en ærið mikið þykir oss á liggja
fyrir þér og þínu máli félagi," segir hann, "og berjum vér
þar nú augum í."
"Svo verður það að vera," segir Þorsteinn og skiljast við
það.
Og litlu síðar gengur Indriði til að sjá hrossin og lofaði
mjög og spurði hver ætti. Þorsteinn kom þá að og heilsar
honum vel og segir að hann vill gjarna að hann þiggi hrossin
ef honum þykja nokkuru neyt. Indriði tók við og þakkaði honum
gjöfina og skiljast við það.
En er þeir feðgar finnast þá segir Einar að hann mundi mikið
hafa til gefið að Indriði hefði eigi tekið við hrossunum.
Indriði kveðst eigi svo á lítast og kvað vera gott mannkaup í
Þorsteini.
Einar segir: "Eigi mun eg því í móti mæla en eigi muntu þá
gjörla kunna skaplyndi Magnúss konungs fóstra míns ef þú
ætlar það auðsótt að sættast við hann á þetta mál þar sem
hann hefir áður gert hann útlægan en þó muntu mega það. En
ætla munum vér oss minna en það að beitast birni við Magnús
konung og það vinn eg til einskis en eg veit að það mun hér á
liggja því að ekki gerir hann þetta að barnamálum."
Skildu þeir feðgar nú við þetta í styttingi. Indriði býður
Þorsteini til sín og fór hann þangað og situr hann hið næsta
honum um veturinn í góðu yfirlæti.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.