Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Nj ch. 159

Njáls saga 159 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Nj ch. 159)

Anonymous íslendingasögurNjáls saga
158159

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Nú er segja frá Kára að um sumarið eftir fór hann til skips
síns og sigldi suður um sæ og hóf upp göngu sína í Norðmandí
og gekk suður og þá lausn og fór aftur hina vestri leið og
tók skip sitt í Norðmandí og sigldi norður um sjá til Dofra á
Englandi. Þaðan sigldi hann vestur um Bretland og svo norður
með Bretlandi og norður um Skotlandsfjörðu og létti eigi fyrr
en hann kom norður í Þrasvík á Katanesi til Skeggja bónda.
Fékk hann þá þeim Kolbeini og Dagviði byrðinginn. Sigldi
Kolbeinn þessu skipi til Noregs en Dagviður var eftir í
Friðarey. Kári var þenna vetur á Katanesi. Á þessum vetri
andaðist húsfreyja hans á Íslandi.



Um sumarið eftir bjóst Kári til Íslands. Skeggi fékk honum
byrðing. Voru þeir þar á átján. Þeir urðu heldur síðbúnir og
sigldu þó í haf og höfðu langa útivist. En um síðir tóku þeir
Ingólfshöfða og brutu þar skipið allt í spón en þó varð
mannbjörg. Kafahríð var á. Spyrja þeir nú Kára hvað nú skal
til ráða taka en hann sagði það ráð að fara til Svínafells og
reyna þegnskap Flosa. Gengu þeir þá til Svínafells í
hríðinni.



Flosi var í stofu. Hann kenndi Kára er hann kom í stofuna og
spratt upp í móti honum og minntist til hans og setti hann í
hásæti hjá sér. Flosi bauð Kára að vera þar um veturinn. Kári
þá það. Sættust þeir þá heilum sáttum. Flosi gifti þá Kára
Hildigunni bróðurdóttur sína er Höskuldur Hvítanesgoði hafði
átta. Bjuggu þau þá fyrst að Breiðá.



Það segja menn að þau yrðu ævilok Flosa að hann færi utan þá
er hann var orðinn gamall að sækja sér skálavið og var hann í
Noregi þann vetur. En um sumarið varð hann síðbúinn. Menn
ræddu um að vant væri skip hans. Flosi sagði vera ærið gott
gömlum og feigum og sté á skip og lét í haf og hefir til þess
skips aldrei spurst síðan.



Þessi voru börn þeirra Kára Sölmundarsonar og Helgu
Njálsdóttur: Þorgerður og Ragneiður og Valgerður og Þórður er
inni brann. En börn þeirra Hildigunnar og Kára voru þeir
Starkaður og Þórður og Flosi. Son Flosa var Kolbeinn er
ágætastur maður hefir verið einnhver í þeirri ætt.



Og lúkum vér þar Brennu-Njáls sögu.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.