Nj ch. 117

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sigfússynir spurðu að Flosi var við Holtsvað og riðu
þangað til móts við hann og var þar Ketill úr Mörk og Lambi
bróðir hans, Þorkell og Mörður og Sigmundur Sigfússynir. Þar
var og Lambi Sigurðarson og Gunnar Lambason og Grani
Gunnarsson, Vébrandur Hámundarson. Flosi stóð uppi í móti og
fagnaði þeim öllum blíðlega.

Þeir gengu fram að ánni. Flosi hafði af þeim sannar sögur og
skilur þá hvergi á og Runólf í Dal.

Flosi mælti til Ketils úr Mörk: "Þig kveð eg að þessu. Hversu
harðsnúinn ert þú á þetta mál eða aðrir Sigfússynir?"

Ketill mælti: "Það vildi eg að sættir yrðu með oss. En þó
hefi eg svarið eiða að skiljast eigi við þessi mál fyrr en
yfir lýkur með nokkuru móti og leggja líf á."

Flosi mælti: "Drengur ert þú mikill og er slíkum mönnum
allvel farið."

Þeir tóku báðir senn til orða Grani Gunnarsson og Gunnar
Lambason: "Sektir viljum vér að fram komi og mannráð."

Flosi mælti: "Eigi er ráðið að bæði sé að vér kjósum og
deilum."

Grani mælti: "Það var mér þá í hug er þeir drápu Þráinn á
Markarfljóti en síðan Höskuld son hans að eg mundi aldrei
sættast við þá heilum sáttum því að eg vildi vera þar gjarna
er þeir væru allir drepnir."

Flosi mælti: "Setið hefir þú svo nær að þú mættir hafa hefnt
þessa ef þú hefðir haft til þrek og karlmennsku. Þykir mér
sem þess biðjir þú nú og margur annarra er mundir mikið fé
til gefa er stundir líða að þú hefðir eigi orðið við staddur.
Sé eg það gjörla þó að oss veitti það að vilja að vér dræpum
Njál eða sonu hans, þá eru þeir svo mikils háttar menn og
stórættaðir að þar mun svo mikið eftirmál verða að vér munum
fyrir margs manns kné ganga verða og biðja oss liðs áður vér
komum oss í sætt og úr þessum vanda. Megið þér og svo til
ætla að þeir munu margir snauðir er áður eiga stórfé en sumir
munu láta bæði féið og lífið."

Mörður Valgarðsson reið til fundar við Flosa og kvaðst ríða
vilja til þings með honum með öllu liði sínu. Flosi tók því
vel og hóf bónorð við hann að hann skyldi gifta Rannveigu
dóttur sína Starkaði er bjó að Stafafelli, bróðursyni Flosa.
Gekk Flosa það til að hann þóttist svo ráða undir sig trúnað
hans og fjölmenni. Mörður tók vænlega á og veik undir Gissur
hinn hvíta og bað tala um á þingi. Mörður átti Þorkötlu
dóttur Gissurar hvíta. Þeir Mörður og Flosi riðu báðir saman
til þings og töluðu alla daga.