Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Nj ch. 82

Njáls saga 82 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Nj ch. 82)

Anonymous íslendingasögurNjáls saga
818283

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Nú er þar til máls að taka að Þráinn Sigfússon kom til
Noregs. Þeir komu norður við Hálogaland og héldu suður til
Þrándheims og svo inn til Hlaða. En þegar er Hákon jarl
spurði það sendi hann menn til þeirra og vildi vita hvað
manna væri á skipi þeirra er höfuðburður væri að. Þeir komu
aftur og sögðu honum hverjir voru. Jarlinn sendi þá eftir
Þráni Sigfússyni og kom hann á hans fund. Jarl spurði hverrar
ættar hann væri. Hann segir að hann væri skyldur mjög Gunnari
að Hlíðarenda.



Jarl mælti: "Njóta skalt þú þess því að séð hefi eg marga
íslenska menn og engan hans maka."



Þráinn mælti: "Herra, viljið þér að eg sé með yður í vetur?"



Jarl tók við honum. Var Þráinn þar um veturinn og virðist
vel.



Kolur hét maður. Hann var víkingur mikill. Hann var son
Ásmundar eskisíðu austan úr Smálöndum. Hann lá í Gautelfi
austur og hafði fimm skip og lið mikið. Þaðan hélt Kolur úr
Elfinni til Noregs og gekk upp á Foldinni og kom á óvart
Hallvarði sóta og fundu hann í lofti einu. Hann varðist þaðan
vel þar til er þeir báru eld að. Þá gafst hann upp en þeir
drápu hann og tóku þar fé mikið og héldu þaðan til Ljóðhúsa.



Þessi tíðindi spurði Hákon jarl og lét dæma Kol útlagan um
allt ríki sitt og lagði fé til höfuðs honum.



Einu hverju sinni var það að jarl tók svo til orða: "Of
fjarri er oss nú Gunnar að Hlíðarenda. Hann mundi drepa
útlaga minn ef hann væri hér en nú munu Íslendingar drepa
hann og er það illa er hann hefir eigi til vor farið."



Þráinn Sigfússon svaraði: "Eigi er eg Gunnar en þó er eg
skyldur Gunnari og vil eg bjóðast til þessar ferðar."



Jarl mælti: "Það vil eg gjarna. Skal og þína för allvel búa."



Síðan tók Eiríkur son hans til orða: "Við marga hafið þér
heit góð en misjafnt þykir út seljast. Er þetta hin
torveldlegasta för því að víkingur sjá er harður og illur
viðureignar. Munt þú þurfa að vanda til ferðar þessar bæði
skip og menn."



Þráinn mælti: "Þó skal nú fara að ferðin sé eigi rífleg."



Síðan fékk jarl honum fimm sip og öll vel skipuð. Með Þráni
var Gunnar Lambason og Lambi Sigurðarson. Gunnar var bróðurson
Þráins og hafði komið til hans ungur og unni hvor öðrum
mikið. Eiríkur jarlsson gekk til með þeim og hugði að mönnum
og vopnaafla og skipti þar um er honum þótti þurfa. Síðan er
þeir voru búnir fékk Eiríkur þeim leiðsögumann.



Sigldu þeir þá suður með landi. En hvar sem þeir kæmu við þá
heimilaði jarl þeim slíkt er þeir þyrftu að hafa. Þeir héldu
austur til Ljóðhúsa. Þar spurðu þeir að Kolur var farinn
suður til Danmerkur. Héldu þeir þá suður þangað. En er þeir
komu suður til Helsingjaborgar fundu þeir þar menn á báti og
sögðu þeir að þar var Kolur fyrir og mundi þar dveljast um
hríð.



Veðurdagur var góður. Þá sá Kolur skipin er að fóru og kvað
sig dreymt hafa Hákon jarl um nóttina og kvað þetta vera mundu
menn hans og bað alla menn sína taka vopn sín. Síðan bjuggust
þeir við og tekst þar orusta. Berjast þeir lengi svo að eigi
verða umskipti. Kolur hljóp þá upp á skip Þráins og ruddist
um fast og drepur margan mann. Hann hafði gylltan hjálm. Nú
sér Þráinn að eigi mun duga, eggjar nú mennina með sér en hann
gengur sjálfur fyrstur og mætir Kol. Kolur höggur til hans og
kom í skjöldinn Þráins og klauf ofan skjöldinn. Þá fékk Kolur
steinshögg á höndina. Féll þá niður sverðið. Þráinn hjó til
Kols og kom á fótinn svo að af tók. Eftir það drápu þeir Kol.
Hjó Þráinn höfuð af honum en steypti búkinum fyrir borð en
varðveitti höfuðið.



Þeir tóku þar fé mikið, héldu þá norður til Þrándheims og fara
á fund jarls. Tók hann vel við Þráni. Hann sýndi jarli höfuð
Kols. Jarl þakkaði honum verk það. Eiríkur kvað meira vert en
orða einna. Jarlinn svaraði að svo var og bað þá ganga með
sér. Gengu þeir þangað sem jarl hafði látið gera skip góð. Jarl
hafði látið gera skip það eitt er eigi var gert sem langskip.
Þar var gammshöfuð á og búið mjög.



Jarl mælti: "Þú ert skrautmenni mikið Þráinn og hefir þú það
af Gunnari frænda þínum. Vil eg nú gefa þér skip þetta en
skipið heitir Gammur. Þar skal fylgja með vinátta mín. Vil eg
að þú sért með mér svo lengi sem þú vilt."



Þráinn þakkaði jarli velgerning sinn og kveðst ekki fýsast til
Íslands að svo búnu.



Jarl átti ferð austur til landamæris að finna Svíakonung. Fór
Þráinn með honum um sumarið og var skipstjórnarmaður og
stýrði Gamminum. Hann sigldi svo mikið að fáir þurftu við
hann. Hann var öfundaður mjög en það fannst á jafnan að jarl
virti mikils Gunnar því að hann setti þá harðlega aftur alla
er á Þráin leituðu. Var Þráinn með jarli allan þann vetur. En
um vorið spurði jarl Þráin hvort hann vildi þar vera eða fara
til Íslands en hann kvaðst eigi það hafa ráðið við sig og
sagðist vita vilja áður tíðindi af Íslandi. Jarl sagði að svo
skyldu vera sem honum þætti henta. Var Þráinn með jarli.



Þá spurðust tíðindi af Íslandi þau er mörgum þótti mikil, lát
Gunnars frá Hlíðarenda. Þá vildi jarl eigi að Þráinn færi út
og var hann þá enn með jarli.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.