Snorri Sturluson, Skáldskaparmál 64 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (SnSt, Skm ch. 64)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Hvernig skal kenna skip? Svá, at kalla hest eða dýr eða skíð sækonunga eða sævar eða skipreiða eða veðrs. Báru fákr, sem Hornklofi kvað:
Hrjóðr lét hæstrar tíðar
harðáðr skipa börðum
báru fáks ins bleika
barnungr á lög þrungit.
Geitis marr, svá kvað Erringar-Steinn:
En þótt ófrið sunnan
öll þjóð segi skaldi,
höðum Geitis mar grjóti,
glaðir nennum vér, þenna.
Sveiða hreinar:
Súðlöngum komt sveiða,
sunds lásu dyr frá grundu,
sigrakkr, Sölsa bekkjar,
Sveins mögr, á tröð hreinum.
Svá kvað Hallvarðr. Hér er ok kölluð sunds dýr ok særinn Sölsa bekkr. Svá kvað Þórðr Sjáreksson:
Sveggja lét fyr Siggju
sólborðs goti norðan.
Gustr skaut Gylfa rastar
glaumi suðr fyr Aumar
En slóðgoti síðan
sæðings fyr skut bæði,
hestr óð lauks fyr Lista,
lagði Körmt ok Agðir.
Hér er skip kallat sólborðs hestr ok sær Gylfa land, sæðings slóð særinn ok hestr skipit ok enn lauks hestr. Laukr heitir siglutré. Ok enn sem Markús kvað:
Fjarðlinna óð fannir
fast vetrliði rastar.
Hljóp of húna gnípur
hvals rann íugtanni.
Björn gekk fram á fornar
flóðs hafskíða slóðir.
Skúrörðigr braut skorðu
skers glymfjötur bersi.
Hér er skip kallat björn rasta. Björn heitir vetrliði ok íugtanni ok bersi, ok björn skorðu er hér kallat. Skip er ok kallat hreinn, svá kvað Hallvarðr, sem er ritat, ok hjörtr, sem kvað Haraldr konungr Sigurðarson:
Sneið fyr Sikiley víða
súð, várum þá prúðir.
Brýnt skreið vel til vánar
vengis hjörtr und drengjum.
Ok elgr, sem Einarr kvað:
Baugs, getr með þér þeygi,
þýðr, drengr vera lengi,
elg búum flóðs, nema fylgi,
friðstökkvir, því nökkut.
Otr, sem Máni kvað:
Hvat munt hafs í otri,
hengiligr, með drengjum,
karl, því at kraftr þinn förlask,
kinngrár, mega vinna?
Vargr, sem kvað Refr:
En hoddvönuðr hlýddi,
hlunnvitnis em ek runni
hollr til hermðar-spjalla
heinvandils, Þórsteini.
Ok oxi. Skip er kallað skíð eða vagn eða reið. Svá kvað Eyjólfr dáðaskáld:
Meita fór at móti
mjök síð of dag skíði
ungr með jöfnu gengi
útvers frömum hersi.
Svá kvað Styrkárr Oddason:
Ok eft ítrum stökkvi
ók Högna lið vögnum
hlunns á Heita fannir
hyrjar flóðs af móði.
Ok sem Þorbjörn kvað:
Hafreiðar var hlæðir
hlunns í skírnar brunni,
Hvíta-Krists sá er hæsta
hoddsviptir fekk giftu.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.