Nj ch. 43
Njáls saga 43 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Nj ch. 43)
text and translation
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
En er sendimaður kom til þings að segja Gunnari vígið þá
mælti Gunnar: "Þetta er illa orðið og eigi kæmu þau tíðindi
til eyrna mér að mér þættu verri. En þó skulum vér nú fara
þegar að finna Njál og væntir mig að honum fari enn vel þó að
hann sé mjög að þreyttur."
Gengu þeir þá á fund Njáls og kölluðu hann til máls við sig.
Hann gekk þegar til fundar við Gunnar. Þeir töluðu og var
ekki manna við fyrst nema Kolskeggur.
"Hörð tíðindi hefi eg að segja þér," segir Gunnar, "víg
Þórðar leysingjasonar. Vil eg bjóða þér sjálfdæmi fyrir
vígið."
Njáll þagði nokkurt skeið og mælti síðan: "Vel er slíkt
boðið," segir hann, "og mun eg það taka. En þó er eigi örvænt
að eg hafi ámæli af konu minni eða sonum mínum fyrir þetta
því að þeim mun mjög mislíka. En þó mun eg á það hætta því að
eg veit að eg á við dreng um. Vil eg og eigi að af mér standi
afbrigð okkarrar vináttu."
"Vilt þú nokkuð sonu þína við láta vera?" segir Gunnar.
"Ekki," segir Njáll, "því að eigi munu þeir rjúfa þá sátt er
eg geri. En ef þeir eru við staddir þá munu þeir ekki saman
draga."
"Svo mun vera," segir Gunnar. "Sjá þú einn fyrir."
Þeir tókust þá í hendur og sættust vel og skjótt.
Þá mælti Njáll: "Tvö hundruð silfurs geri eg og mun þér
mikið þykja."
"Eigi þykir mér þetta of mikið," segir Gunnar og gekk heim
til búðar sinnar.
Synir Njáls komu heim til búðar og spurði Skarphéðinn hvaðan
fé það hið mikla og hið góða kæmi er faðir hans hélt á.
Njáll mælti: "Eg segi yður víg Þórðar fóstra yðvars og höfum
við Gunnar nú sæst á málið og hefir hann tvennum manngjöldum
bætt hann."
"Hverjir hafa vegið hann?" segir Skarphéðinn.
"Sigmundur og Skjöldur en Þráinn var þó nær staddur," segir
Njáll.
"Mikils þótti þeim við þurfa," segir Skarphéðinn, "en hvar
skal þá komið er vér skulum handa hefja?"
"Skammt mun til þess," segir Njáll, "og munt þú þá eigi þess
lattur en þó þykir mér mikið undir að þér rjúfið eigi þessa
sætt."
"Svo munum vér þá gera," segir Skarphéðinn, "en ef til verður
nokkuð með oss þá munum vér minnast á hinn forna fjandskap."
"Engis mun eg þá um beiða," segir Njáll.
sources
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Stanza/chapter/text segment
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
Information tab
- text: if the stanza has been published, the edited text of the stanza and translation are here; if it hasn't been published an old edition (usually Skj) is given for reference
- sources: a list of the manuscripts or inscriptions containing this stanza, with page and line references and links (eye button) to images where available, and transcription where available
- readings: a list of variant manuscript readings of words in the main text
- editions and texts: a list of editions of the stanza with links to the bibliography; and a list of prose works in which the stanza occurs, allowing you to navigate within the prose context
- notes and context: notes not linked to individual words are given here, along with the account of the prose context for the stanza, where relevant
Interactive tab
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
Full text tab
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
Chapter/text segment
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.