Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Nj ch. 31

Njáls saga 31 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Nj ch. 31)

Anonymous íslendingasögurNjáls saga
303132

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Gunnar tók við honum og mælti til Kolskeggs og
Hallvarðar: "Nú munum vér halda til Norðurlanda."



Þeir létu vel yfir því og báðu hann ráða.



Gunnar siglir úr Austurvegi með fé miklu. Hann hafði tíu skip
og hélt þeim til Heiðabæjar í Danmörk. Haraldur konungur
Gormsson var þar á land upp. Honum var sagt til Gunnars og
það með að engi var hans maki á Íslandi og sendi konungur
menn sína til hans að bjóða honum til sín. Gunnar fór þegar á
konungsfund. Konungur tók við honum vel og setti hann hið næsta
sér. Þar var Gunnar hálfan mánuð. Konungur hafði það að gamni
að hann lét Gunnar reyna ýmissar íþróttir við menn sína og
voru þeir engir að né eina íþrótt hefðu til jafns við hann.



Konungur mælti til Gunnars: "Svo virðist mér sem óvíða muni
þinn jafningi fást."



Konungur bauð að fá Gunnari kvonfang og ríki mikið ef hann
vildi þar staðfestast.



Gunnar þakkaði konungi boð sitt og mælti: "Fara vil eg fyrst
til Íslands að finna vini mína og frændur."



"Þá munt þú aldrei aftur koma til vor," segir konungur.



"Auðna mun því ráða herra," segir Gunnar.



Gunnar gaf konungi langskip gott og marga dýrgripi aðra er
hann hafði fengið í hernaði. Konungur gaf honum tignarklæði
sín og glófa gullfjallaða og skarband, og gullhnútar á, og
hatt gerskan.



Gunnar fór norður til Hísingar. Ölvir tók við honum báðum
höndum. Hann færði Ölvi skip sín og kallar það vera hans
hlutskipti. Ölvir tók við fénu og kvað Gunnar vera dreng
góðan og bað hann vera þar nokkura hríð.



Hallvarður spurði Gunnar ef hann vildi finna Hákon jarl.
Gunnar sagði sér það vera nær skapi "því að nú er eg að
nokkuru reyndur en þá var eg að engu er þú baðst þess
næstum."



Síðan bjuggu þeir ferð sína og fóru norður til Þrándheims á
fund Hákonar jarls og tók hann vel við Gunnari og bauð honum
að vera með sér um veturinn. Hann þá það. Gunnar virðist þar
hverjum manni vel. Að jólum gaf jarl honum gullhring. Gunnar
lagði hug á Bergljótu frændkonu jarls og fannst það oft á
jarli að hann mundi hana hafa gifta honum ef Gunnar hefði
nokkuð þess leitað.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.