Edith Marold (ed.) 2012, ‘Einarr skálaglamm Helgason, Vellekla 31’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 322.
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð ragna konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magna.
{Ôss {hríðar Fróða}} hlóð vǫllu valfǫllum; {konr ragna} varð at hrósa gagni; Óðinn hlaut val. Hver if sé, nema goð stýra {{jǫfra ætt}rýri}? Kveðk rammaukin rǫgn magna ríki Hôkunar.
‘The god of the storm of Fróði <sea-king> [BATTLE > WARRIOR] piled up the fields with the slain; the descendant of the gods [= Hákon jarl] could boast of victory; Óðinn was allotted the slain. What doubt might there be that the gods guide the destroyer of the kin of princes [(lit. ‘kin-destroyer of princes’) PRINCES > RULER = Hákon jarl]? I declare that the exceedingly powerful gods increase the might of Hákon. ’
See Context to st. 29. SnE (Skm) cites ll. 7-8 to illustrate how the gods can be called rǫgn.
[1-4]: Kock (NN §409) construes ôss hríðar Fróða ‘the god of the storm of Fróði <sea-king> [BATTLE > WARRIOR]’ in the subordinate clause in apposition to konr ragna ‘the descendant of the gods’ (l. 2) in order to simplify the syntactic structure of the helmingr. However, the main clause then lacks a subject (cf. Reichardt 1928, 113-14 n. 92). — [5-8]: Fidjestøl (1982, 187) regards these lines as the poem’s stef and compares it to that of Bandadrápa (Edáð Banddr 9).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð rǫgna konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magna.
Valfǫllom hloð vollo | varð rꜹgna konr gagni | hriþar ass at hrosa | (hlꜹt oþinn val) froða | hver se if nema jofra | æt ryri goð stýra | rꜹmmꜹkin qveþ æc riki || rꜹgn haconar magna:
(KS)
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð rǫgna konr gagni)
hirðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magna.
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð rǫgna konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk runnu
rǫgn Hôkunar magna.
Valfǫllum hlod vollu varþ rꜹ | gna konr gagni hriþar as at hrosa hlꜹt odinn val | froþa hver se ifnema ioþra ættryri goðstyra ra | mꜹkin kveð ek rvnnv rꜹgn hakonar magna + |
(KS)
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð rǫgna konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magna.
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð †rogna† konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— †haut† Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magna.
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð †rogna† konr gagni)
hildar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magna.
Valfallum loð vallo | varð rogna konr gagne | hildar as at hrosa | hlaut odenn valfroða |
(VEÞ)
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð ragna konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kveðk ríki
rǫgn Hôkunar magni.
Rammꜹkinn kveð ek riki rǫgn hakonar magna .
(VEÞ)
Valfǫllum hlóð vǫllu
(varð ragna konr gagni)
hríðar ôss (at hrósa)
— hlaut Óðinn val — Fróða.
Hver sé if, nema jǫfra
ættrýri goð stýra?
Rammaukin kvað ek ríki
rǫgn Hôkunar magna.
Skj: Einarr Helgason skálaglamm, 3. Vellekla 32: AI, 130, BI, 123, Skald I, 69, NN §§409, 1805, 1854B, 2247C; Hkr 1893-1901, I, 304-5, IV, 83-4, ÍF 26, 262, Hkr 1991, I, 175-6 (ÓTHkr ch. 27), F 1871, 113; Fsk 1902-3, 78 (ch. 15), ÍF 29, 119 (ch. 17); SnE 1848-87, I, 470, II, 340, 447, 591, SnE 1931, 166, SnE 1998, I, 85.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.