Njáls saga 9 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Nj ch. 9)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Nú er þar til máls að taka að Hallgerður vex upp, dóttir
Höskulds, og er kvenna fríðust sýnum og mikil vexti og því
var hún langbrók kölluð. Hún var fagurhár og svo mikið hárið
að hún mátti hylja sig með. Hún var örlynd og skaphörð.
Þjóstólfur hét fóstri hennar. Hann var suðureyskur að ætt.
Hann var styrkur maður og vígur vel og hafði margan mann
drepið og bætti engan mann fé. Það var mælt að hann væri engi
skapbætir Hallgerði.
Maður er nefndur Þorvaldur. Hann var Ósvífursson. Hann bjó út
á Meðalfellsströnd undir Felli. Hann var vel auðigur að fé.
Hann átti eyjar þær er heita Bjarneyjar. Þær liggja út á
Breiðafirði. Þaðan hafði hann skreið og mjöl. Þorvaldur var
vel styrkur maður og kurteis, nokkuð bráður í skaplyndi.
Það var einu hverju sinni að þeir feðgar ræddu með sér hvar
Þorvaldur mundi á leita um kvonfang. En það fannst á að honum
þótti sér óvíða fullkosta.
Þá mælti Ósvífur: "Vilt þú biðja Hallgerðar langbrókar,
dóttur Höskulds?"
"Hennar vil eg biðja," segir hann.
"Það mun ykkur eigi mjög hent," sagði Ósvífur, "hún er kona
skapstór en þú ert harðlyndur og óvæginn."
"Þar vil eg þó á leita," segir hann, "og mun mig eigi tjóa að
letja."
"Þú átt og mest í hættu," segir Ósvífur.
Síðan fóru þeir bónorðsför og komu á Höskuldsstaði og höfðu
þar góðar viðtökur. Þeir ræddu þegar erindi sín fyrir
Höskuldi og vöktu bónorðið.
Höskuldur svaraði: "Kunnigt er mér um hag ykkarn en eg vil
enga vél að ykkur draga að dóttir mín er hörð í skapi. En um
yfirlit hennar og kurteisi megið þið sjálfir sjá."
Þorvaldur svaraði: "Ger þú kostinn því að eg mun skaplyndi
hennar eigi láta fyrir kaupi standa."
Síðan tala þeir um kaupið og spurði Höskuldur dóttur sína
eigi eftir því að honum var hugur á að gifta hana og urðu
þeir á sáttir á allan kaupmála. Síðan rétti Höskuldur fram
höndina en Þorvaldur tók í og fastnaði sér Hallgerði og reið
heim við svo búið.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.