Kormáks saga 11 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Korm ch. 11)
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Steinar hét maður. Hann var son Önundar sjóna, bróðir Döllu
móður Kormáks. Hann bjó á Elliða og var óeirumaður.
Þangað reið Kormákur frá hólminum að finna Steinar frænda
sinn. Kormákur segir frá ferðum sínum. Steinar lét illa yfir.
Kormákur kvaðst ætla af landi í brott "en eg ætla þér
fégjaldið við Bersa."
Steinar segir: "Engi ertu ofurhugi en gjaldast mun fé ef
þarf."
Kormákur er þar nokkurar nætur. Blés mjög höndina er með
engum var umböndum.
Eftir þenna fund fór Hólmgöngu-Bersi að finna bræður sína og
þeir spyrja Bersa hve tekist hafði hólmgangan. Hann segir sem
farið hefir. Þeir kváðu þá tvo ofurhuga höggið hafa í smærra
lagi, kváðu Bersa af slysi Kormáks sigrast hafa. Bersi hittir
Steingerði. Hún spurði hversu farið hafði.
Hann kvað vísu:
Mér varð hjálms á hólmi
hald-Ullr fyr sig gjalda,
þoll má þann of kalla,
þrjár merkr, hugum sterkan.
Skora mun Sköglar dýra
skjaldveðrs reginn aldrei,
vér bárum hlut hæra
hríðfimr á mig síðan.
Steinar og Kormákur riðu brott frá Elliða. Þeir ríða til
Saurbæjar. Þeir sjá mannareið í móti sér. Fer þar Bersi. Hann
kveður Kormák og spyr hversu sárið hafist. Kormákur kvað eigi
stórra bóta ávant.
Bersi mælti: "Viltu að eg græði þig þó að af mér hafi til
hlotist? Og mun þér þá skammt mein að verða."
Kormákur neitti því og kvaðst jafnan illt vildu eiga við
hann.
Þá kvað Bersi vísu:
Muna muntu hjaldr þann er Hildar
háraddar mig kvaddir.
Geng eg að geira þingi
glaðr, em eg reyndr að öðru.
Randlauki klauf eg, randa,
rönd Kormáki að höndum
vildi eigi fram af feldi
Freyr einvígi heyja.
Skildu þeir að því.
Eftir þetta fer Kormákur heim á Mel og finnur móður sína. Hún
græðir hönd hans, verður ljótt og grær um ólíkan. Skarð það
er í var Sköfnungi hvöttu þeir. Var það því meira sem það var
oftar hvatt.
Síðan fór hann til Reykja og kastaði Sköfnungi fyrir fætur
Skeggja og kvað vísu:
Að hefi eg yðr að færa
eggfallinn hjör, Skeggi.
Beit eigi vopn, að vísu
varð þeira hlutr meiri.
Varat um gang þann er gengum
geirþey of mey heyja,
söngvarðaða sverða
sennu, mér að kenna.
Skeggi mælti: "Fór sem mig varði."
Kormákur snýr í brott og kemur heim á Mel.
Kormákur kvað vísu:
Hefi eg á hólm of gengið,
hugðumk það fyrir betra,
við híðbyggvi holta
handarskers að berjast.
Brast fyr mér hinn mæri
mundar vöndr í hendi.
Misst hefir margra kosta
morðeggjandi seggja.
Og þá er þau fundust, Dalla og Kormákur, kvað hann vísu:
Færðit mér að morði
morðvönd, fetils storðar
staðr er í strandar naðri,
starreggjaðan Skeggi.
Gerði holt fyr hjalti
Hvíting í tvö bíta,
brotið hefi eg skarð í skerðum,
Sköfnungr, fetils þrafna.
Og enn kvað hann:
Gerði og minn að morði
morðvöndr, er eg hjó randir,
greipar rann að gunni,
grannfengr, íugtanni.
Illa lét, þá er Áta
ófús várar húsa
sónar fress úr sínu
slíðrbyðu gekk híði.
Og enn kvað hann:
Göngu var eg of genginn
Gefn, til vissar stefnu,
nú em eg hörþellu hylli
hornungr, tváa morgna.
Gætumk hins, að heima,
hörfit, munak sitja
mér er um erma Ilmi
iðjusamt, hinn þriðja.
Eftir þetta fer Kormákur til Reykja einn dag og talast þeir
Skeggi við. Kallar Skeggi lítilmannlega orðna hólmgönguna.
Þá kvað Kormákur vísu:
Firnattu mig þótt fjörnis
Freyr væri eg þér dreyra,
mærð ber eg fyr þig mína,
mæri seinn að færa.
Því að und heiðis hlíðir
hreggmiðjunga, Skeggi,
verið hefr í þrym þremja
þinn hjör, sköp of vinna.
Og enn kvað hann:
Fram þóttumk eg flotta
Freyr, mínum gram dreyra,
Gauts að gatna móti,
galdrs, blóðfrekum halda
né glymranar gína
gátt hliðs init máttit
minn leikr hugr á henni,
hlunnjós við banmunni.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.