Hreiðars þáttr 6 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Hreið ch. 6)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Eigi liðu langar stundir áður Haraldur konungur spyr hvar
Hreiðar er niður kominn, gerir síðan ferð sína og kemur á
Upplönd til Eyvindar, hefir með sér sex tigu manna. Hann
kemur þar um morgun snemma og ætlaði að koma á óvart. En það
var þó eigi því að Eyvindur þóttist vita fyrir að hann mundi
koma og var hann á öngri stundu vanbúinn við. Hafði hann
stefnt liði að sér af launungu og var það í skógum þeim er
nálægir voru bænum. Skyldi Eyvindur gefa þeim mark ef
Haraldur konungur kæmi og þóttist hann liðs þurfa.
Það er sagt einhverju sinni áður Haraldur konungur kæmi að
Hreiðar beiddist að Eyvindur skyldi fá honum silfur og nokkuð
gull.
"Ertu hagur?" segir hann.
Hreiðar svarar: "Það sagði Magnús konungur mér. En eigi má eg
annað til vita því að eg hefi aldrei við leitað. En því mundi
hann það segja að hann mundi vita og því trúi eg er hann
sagði."
Eyvindur mælti: "Þú ert undarlegur maður," segir hann, "nú
mun eg fá þér efnin. Skaltu fá mér silfrið ef ónýtt verður
smíðað en njót sjálfur ellegar."
Hreiðar er byrgður í einu húsi og er hann þar að smíðinni. Og
áður en gert verði það er Hreiðar smíðaði þá kemur Haraldur
konungur og er nú sem eg gat áður að Eyvindur er að öngu
óbúinn og gerir hann konungi veislu góða.
Og nú er þeir sitja í drykkju þá fréttir konungur eftir ef
Hreiðar sé þar "og muntu hafa vináttu af mér í móti ef þú
selur oss manninn."
Eyvindur svarar: "Eigi er hann hér nú," segir hann.
"Eg veit," segir konungur, "að hann er og þarftu eigi dylja."
Eyvindur mælti: "En þótt það sé þá geri eg eigi þann mun
ykkar Magnúss konungs að eg selji þann mann í hendur þér er
hann vill skýla láta," gekk út síðan úr stofunni.
Og er hann kemur út þá brýst Hreiðar á hurðina og kallar að
hann vill á brott.
"Þegi þú," segir Eyvindur. "Haraldur konungur er hér kominn
og vill drepa þig."
Hreiðar brýst út eigi að síður og lést hitta vildu konung.
Eyvindur sér þá að hann mun brjóta upp hurðina, gengur til og
lýkur upp og mælti: "Gramir munu taka þig," segir hann, "er
þú gengur til banans."
Hreiðar gengur inn í stofuna og fyrir konung og kveður hann
og mælti: "Herra tak af mér reiðina því að eg em þér vel
felldur fyrir margs sakir að gera það er þú vilt gera láta þó
að eigi sé allríflegt í mannraunum eða því er við ber og mun
eg þess ólatur er þú vilt mig til hafa sendan. Hér er nú
gripur er eg vil gefa þér," setur á borðið fyrir hann en það
var svín gert af silfri og gyllt.
Þá mælti konungur er hann leit á svínið: "Þú ert hagur svo að
trautt hefi eg séð jafnvel smíðað með því móti sem er."
Nú fer það með manna höndum.
Segir konungur að hann mun taka sættir af honum "og er gott
að senda þig til stórvirkja. Þú ert maður sterkur og ófælinn
að því er eg hygg."
Nú kemur svínið aftur fyrir konung.
Tekur hann þá upp og hyggur að smíðinni enn vandlegar og sér
þá að spenar eru á og það var gyltur, fleygir þegar í brott
og sér að til háðs var gert og mælti: "Hafi þig allan tröll.
Standi menn upp og drepi hann."
En Hreiðar tekur svínið og gengur út og fer þegar á brott
þaðan og kom á fund Magnúss konungs og segir honum hvað í
hefir gerst. En í öðru lagi standa menn upp og út eftir honum
og ætla drepa hann og er þeir koma út þá er Eyvindur þar
fyrir og hefir fjölmenni mikið svo að ekki máttu þeir eftir
Hreiðari halda og skilja þeir Eyvindur og Haraldur konungur
við svo búið og líkar konungi illa.
Og er þeir hittast Magnús konungur og Hreiðar fréttir
konungur eftir hvernug farið hefir. En Hreiðar segir frá hið
sanna og sýnir konungi svínið.
Magnús konungur mælti þá er hann hugði að svíninu:
"Geysihaglega er þetta smíðað en hefnt hefir Haraldur
konungur frændi vor mjög minni háðungar en í þessu er og eigi
ertu alláræðislítill og þó með öllu hugkvæmur."
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.