Hrafnk ch. 20

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sámur sat á Leikskálum þenna vetur. Hann var hljóður og
fáskiptinn. Fundu margir það, að hann undi lítt við sinn
hlut. En um veturinn, er daga lengdi, fór Sámur við annan
mann - og hafði þrjá hesta - yfir brú og þaðan yfir
Möðrudalsheiði og svo yfir Jökulsá uppi á fjalli, svo til
Mývatns, þaðan yfir Fljótsheiði og Ljósavatnsskarð og
létti eigi fyrri en hann kom vestur í Þorskafjörð. Er þar
tekið vel við honum. Þá var Þorkell nýkominn út úr för.
Hann hafði verið utan fjóra vetur.

Sámur var þar viku og hvíldi sig. Síðan segir hann þeim
viðskipti þeirra Hrafnkels og beiðir þá bræður ásjá og
liðsinnis enn sem fyrr. Þorgeir hafði meir svör fyrir
þeim bræðrum í það sinni, kvaðst fjarri sitja, - "er
langt á milli vor. Þóttumst vér allvel í hendur þér búa,
áður vér gengum frá, svo að þér hefði hægt verið að
halda. Hefir það farið eftir því, sem eg ætlaði, þá er þú
gafst Hrafnkeli líf, að þess mundir þú mest iðrast.
Fýstum við þig, að þú skyldir Hrafnkel af lífi taka, en
þú vildir ráða. Er það nú auðséð, hver viskumunur ykkar
hefir orðið, er hann lét þig sitja í friði og leitaði þar
fyrst á, er hann gat þann af ráðið, er honum þótti þér
vera meiri maður. Megum við ekki hafa að þessu gæfuleysi
þitt. Er okkur og ekki svo mikil fýst að deila við
Hrafnkel, að við nennum að leggja þar við virðing okkra
oftar. En bjóða viljum við þér hingað með skuldalið þitt
allt undir okkarn áraburð, ef þér þykir hér
skapraunarminna en í nánd Hrafnkeli."

Sámur kveðst ekki því nenna, segist vilja heim aftur og
bað þá skipta hestum við sig. Var það þegar til reiðu.
Þeir bræður vildu gefa Sámi góðar gjafir, en hann vildi
öngvar þiggja og sagði þá vera litla í skapi. Reið Sámur
heim við svo búið og bjó þar til elli. Fékk hann aldrei
uppreist móti Hrafnkeli, meðan hann lifði.

En Hrafnkell sat í búi sínu og hélt virðingu sinni. Hann
varð sóttdauður, og er haugur hans í Hrafnkelsdal út frá
Aðalbóli. Var lagt í haug hjá honum mikið fé, herklæði
hans öll og spjót hans hið góða. Synir hans tóku við
mannaforráði. Þórir bjó á Hrafnkelsstöðum, en Ásbjörn á
Aðalbóli. Báðir áttu þeir goðorðið saman og þóttu miklir
menn fyrir sér. Og lýkur þar frá Hrafnkeli að segja.