Hrafnk ch. 16

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hrafnkell spurði austur í Fljótsdal, að Þjóstarssynir
höfðu týnt Freyfaxa og brennt hofið. Þá svarar Hrafnkell:

"Eg hygg það hégóma að trúa á goð," - og sagðist hann þaðan
af aldrei skyldu á goð trúa, og það efndi hann síðan, að
hann blótaði aldrei.

Hrafnkell sat á Hrafnkelsstöðum og rakaði fé saman. Hann
fékk brátt miklar virðingar í héraðinu. Vildi svo hver
sitja og standa sem hann vildi.

Í þenna tíma komu sem mest skip af Noregi til Íslands.
Námu menn þá sem mest land í héraðinu um Hrafnkels daga.
Engi náði með frjálsu að sitja, nema Hrafnkel bæði
orlofs. Þá urðu og allir honum að heita sínu liðsinni.
Hann hét og sínu trausti. Lagði hann land undir sig allt
fyrir austan Lagarfljót. Þessi þinghá varð brátt miklu
meiri og fjölmennari en sú, er hann hafði áður haft. Hún
gekk upp um Skriðudal og upp allt með Lagarfljóti. Var nú
skipan á komin á land hans. Maðurinn var miklu vinsælli
en áður; hafði hann hina sömu skapsmuni um gagnsemd og
risnu, en miklu var maðurinn nú vinsælli og gæfari og
hægari en fyrr að öllu. Oft fundust þeir Sámur og
Hrafnkell á mannamótum, og minntust þeir aldrei á sín
viðskipti. Leið svo fram sex vetur.

Sámur var vinsæll af sínum þingmönnum, því að hann var
hægur og kyrr og góður úrlausna og minntist á það, er
þeir bræður höfðu ráðið honum. Sámur var skartsmaður
mikill.