Hrafnk ch. 2

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hrafnkell lagði það í vanda sinn að ríða yfir á heiðar á
sumarið. Þá var Jökulsdalur albyggður upp að brúm.
Hrafnkell reið upp eftir Fljótsdalsheiði og sá, hvar
eyðidalur gekk af Jökulsdal. Sá dalur sýndist Hrafnkatli
byggilegri en aðrir dalir, þeir sem hann hafði áður séð.
En er Hrafnkell kom heim, beiddi hann föður sinn
fjárskiptis, og sagðist hann bústað vilja reisa sér.
Þetta veitti faðir hans honum, og hann gerir sér bæ í dal
þeim og kallar á Aðalbóli.

Hrafnkell fékk Oddbjargar Skjöldólfsdóttur úr Laxárdal.
Þau áttu tvo sonu. Hét hinn eldri Þórir, en hinn yngri
Ásbjörn.

En þá er Hrafnkell hafði land numið á Aðalbóli, þá efldi
hann blót mikil. Hrafnkell lét gera hof mikið. Hrafnkell
elskaði eigi annað goð meira en Frey, og honum gaf hann
alla hina bestu gripi sína hálfa við sig. Hrafnkell
byggði allan dalinn og gaf mönnum land, en vildi þó vera
yfirmaður þeirra og tók goðorð yfir þeim. Við þetta var
lengt nafn hans og kallaður Freysgoði, og var
ójafnaðarmaður mikill, en menntur vel. Hann þröngdi undir
sig Jökulsdalsmönnum til þingmanna. Hann var linur og
blíður við sína menn, en stríður og stirðlyndur við
Jökulsdalsmenn, og fengu þeir af honum öngvan jafnað.
Hrafnkell stóð mjög í einvígum og bætti öngvan mann fé,
því að engi fékk af honum neinar bætur, hvað sem hann
gerði.

Fljótsdalsheiði er yfirferðarill, grýtt mjög og blaut, en
þó riðu þeir feðgar jafnan hvorir til annarra, því að
gott var í frændsemi þeirra. Hallfreði þótti sú leið
torsótt og leitaði sér leiðar fyrir ofan fell þau, er
standa í Fljótsdalsheiði. Fékk hann þar þurrari leið og
lengri, og heitir þar Hallfreðargata. Þessa leið fara
þeir einir, er kunnugastir eru um Fljótsdalsheiði.