Heiðarvíga saga 29 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Heið ch. 29)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Nú er frá því að segja hvað þeir Barði sjá tíðinda. Hann
ríður fyrst þeirra og nokkuru harðast svo að hlið var á
millum þeirra en þeir riðu heldur tómlega eftir og kváðu hann
furðu hræddan vera. Nú sjá þeir mannaför eftir sér og sjá
flokk eigi miklugi minna en þeir höfðu sjálfir og glöddust
þeir förunautar Barða og hyggja gott til að þá mundi verða
nokkuð sögulegt í um ferðina.
Þá mælti Barði: "Förum undan enn of hríð og eigi að minni von
að það kostgæfi eftirförina."
Þá kvað Eiríkur viðsjá vísu:
Flykkjast frægir rekkar.
Fús er herr til snerru.
Þjóð tekr hart á heiði
herkunn dragast sunnan.
Fara biðr hvergi herja
harðráðr fyrir Barði
geira hreggs frá glyggvi
gunnnárunga sunnan.
"Eigi segir þú nú satt," segir Barði. "Það mælti eg að hver
fari sem má þar til er vér komum til vígis þess er fóstri
minn mælti að vér skyldum neyta í nyrðra flóanum."
En því gat Barði eigi á leið komið og kváðust þeir þá
fulleltir er þeir komu til syðra vígis í flóanum. Sér Barði
það að nú mun svo verða að vera og sneri nú í móti þeim.
Kveðst hann munu eigi svo miklu fúsari undan að ríða heldur
en þeir og skulu þeir þess samkvæðis gjalda. "Þó má nú eigi
letja yður að eigi skulum vér fyrr renna í kveld en yður
þykir mál og þér skuluð það mæla fyrr en eg að bíða eigi eða
hvorigir ella."
Nú þykir þeim allvænt um. Hross sín létu þeir í nesið fram
frá sér og settu þar til Koll-Grís að gæta. Hann var ekki
styrjaldarmaður og af æskuskeiði var hann.
Nú kvað Eiríkur vísu:
Fast höldum vér foldu.
Fram þoki herr að snerru.
Látum randa völ reyndan
ryðjendr í ben snyðja.
Skal eg, þó að sagt sé sunnan
sverðél taki að herða,
rjóðum hart á heiði
hjálmríð, úr stað bíða.
Á þeim degi var og farið eftir Hermundi á Völlu og var hann
heim á för og hitta sendimenn hann á leið upp frá Þingsnesi.
Hann lét og fyrir lið allan farangur sinn og biður hvern mann
til farar með sér er komast mætti og biður sér liðs og ríður
eftir þeim.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.