Heið ch. 25

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú kemur Barði að kveldi til Njáls með flokk sinn og stendur
Njáll úti og býður þeim gisting öllum ölværlega. Þeir þiggja
það, láta lausa hesta sína, setjast á báða bekki. Njáll er
úti um kveldið og kona hans og búa vistir gesta sinna en
sveinn þeirra er inni ungur og skemmtir þeim. Barði spyr
sveininn ef hann hafi brýni nokkuð.

"Eg veit," segir hann, "harðstein er faðir minn á og þori eg
eigi að taka."

"Eg mun kaupa að þér," segir Barði, "og fá þér til
tygilhníf."

"Já," segir hann sveinninn, "hví mun eg eigi til ráða þá?"
Leitar harðsteinsins og finnur og selur Barða.

Barði tekur við harðsteininum og ekur tygilhníf af hálsi sér
og þokast þá nokkuð steinasörvið er hún hafði látið á háls
honum kerlingin, og þess verður getið síðar. Nú brýna þeir
vopn sín. Nú þykist sveinninn hafa vel hnykkt er þeir hafa
það sem þeir þurftu. Nú eru þeir þar um nótt og hafa góðan
beina. Nú ríða þeir leið sína annan dag viku í góðu veðri og
fóru ekki hart. Spyr Barði Eirík viðsjá hvernug hann ætlaði
að farast mundi.

Hann svarar:

Blóðs, höfum hlynr of heiði

hræborðs farið norðan,

vér hyggjum nag næra

nítján saman, rítar.

Þó getum hins að, hríðar

hlunntams, munum sunnan,

ár, hyggr skáld til skæru,

skæs, nokkuru færi.

Nú eru þeir þar um nóttina á heiðinni og ríða miðvikudag í
Kjarradal og var það nær eykt dags. Og er þeir höfðu áið um
stund þá ríða tveir menn ofan í hérað sem til hafði skipað
Þórarinn og hittu önga menn á bæjum og fóru fjallveg allt og
komu til brúar og nú á Hallvarðsstaði og sáu tíðindi gerva á
Gullteig og sáu það að þar voru karlar á teignum og slógu
allir í skyrtum og sýndist jafnt eftir því sem sagt var,
sýndist að jafnt mundi eftir dagslátta sem sagt var, finna nú
búanda og hjöluðu við hann og spurðu tíðinda. Hvorigir kunnu
öðrum þar tíðindi að segja og spurðu þeir að hestum þeim er
þeir voru á leit komnir og mjög oft höfðu verið farar til
gervar. Hann kvaðst aldregi vita hvar þeir voru og bað þá svo
klifa ey og ey. Þeir spurðu hvað tíðinda væri í kaupstefnunni
eða hve fjölmennt þar væri. Hann kvaðst óglöggt hafa spurt
hvað þar er títt, kveðst og öngu máli þykja skipta. Þeir báðu
hann vísa sér leið upp með ánni til vaðs. Svo gerir hann.
Skiljast þeir. Fóru þeir til fundar við förunauta sína og
segja þeim svo búið, sofa af nótt þá.