Háv ch. 23

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Eftir það fer Hávarður og þeir allir heim til Ísafjarðar.
Verður Bjargey þeim stórlega fegin og svo feður þeirra bræðra
og þykjast nú ungir orðnir í annan tíma.

Nú tekur Hávarður það til ráðs að hann býr til veislu
mikillar. Var þar bær mikill og stórmannlegur. Skorti þar
engan hlut til. Síðan býður hann Steinþóri af Eyri og Atla
mági hans, Gesti Oddleifssyni og öllum mágum sínum og
frændum. Verður þá fjölmenni mikið og hin vænsta veisla.
Sitja þar viku allir saman glaðir og kátir.

Hávarður var stórauðigur maður að alls konar fé og að lyktum
veislunnar gefur Hávarður Steinþóri þrjá tigu geldinga og
fimm yxn, skjöld og sverð og gullhring, hina bestu gersemi.
Gesti Oddleifssyni gaf hann tvo gullhringa og níu yxn. Atla
bónda gaf hann og góðar gjafir. Valbrandssonum og
Þorbrandssonum og Þorbjarnarsonum gaf hann og öllum hinar
bestu gjafir, sumum vopn góð og aðra hluti. Hallgrími frænda
sínum gaf hann sverðið Gunnloga og þar með öll hervopn, harla
góð, þakkaði þeim öllum góða fylgd og drengilega framgöngu.
Öllum gaf hann góðar gjafir þeim sem hann hafði þangað boðið
því að hvorki skorti til gull né silfur.

Og eftir þessa veislu ríður Steinþór heim á Eyri en Gestur á
Barðaströnd, Atli í Otradal. Skilja nú allir með hinum mestum
kærleikum.

En þeir er utan skyldu, fara vestur í Vaðil og þar utan um
sumarið. Gefur þeim vel, koma við Noreg. Réð þá Hákon jarl
fyrir Noregi. Voru þeir þar um veturinn en um vorið fá þeir
sér skip og leggja í hernað og verða hinir frægustu menn.
Hafa þeir þá iðju nokkur misseri. Fara þeir nú út hingað og
var Þórarinn þá dauður. Urðu þeir ágætir menn. Eru af þeim
miklar sögur hér á landi og víðar annarstaðar. Lýkur nú hér
frá þeim að segja.