Háv ch. 19

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þórarinn hét maður. Hann var goðorðsmaður vestur um
Dýrafjörð, höfðingi mikill og nokkuð við aldur. Hann var
bróðir þeirra Þjóðrekssona. Var hann miklu hyggnastur og
spakastur. Hann hafði spurt þessi tíðindi, víg bræðra sinna
og frænda, og þótti sér nær höggvið vera og þóttist eigi
sitja mega hjá slíkum málum þar sem mest kom til hans
eftirmálið. Og áður til þings var riðið stefnir hann að sér
mönnum um Dýrafjörð og þar sem voru vinir og frændur.

Dýri hét maður er þar var annar mestur höfðingi. Hann var
vinur mikill Þórarins goða. Þorgrímur hét son hans. Var hann
fullþroskaður maður þá er þetta var tíðinda. Svo er frá honum
sagt að hann var mikill og sterkur, fjölkunnigur og hinn
margvísasti og gerði margt með göldrum.

Bar Þórarinn þetta mál upp við vini sína og var það ráð
þeirra allra saman að þessu að Þórarinn og Dýri ríða á þing
við tvö hundruð manna en Þorgrímur Dýrason bauðst til að
drepa Hávarð og þá alla saman frændur og félaga, kveðst spurt
hafa að Steinþór á Eyri hefði haldið þá um veturinn og heitið
að halda þeirra málum til fullra laga við þá sem
eftirmálsmenn væru við þá frændur.

Kveðst Þorgrímur vita að Steinþór væri heiman riðinn með
mikið fjölmenni en þeir frændur og félagar væru komnir í
Otradal til Atla veslingsins mágs Steinþórs "og mun ekki
fyrir verða að drepa hvern á fætur öðrum."

Var þetta ráð lokið að Þorgrímur ríður heiman við átjánda
mann. Er eigi sagt frá ferð þeirra fyrr en þeir koma til
bæjar Atla í Otradal, var það einn morgun snemma, og ríða í
eitt dalverpi það er eigi mátti sjá frá bænum. Bað Þorgrímur
þá stíga af baki, kvað sig svo syfja að hann mátti engan veg
upp sitja. Þeir gera nú svo, létu hestana bíta en Þorgrímur
sofnaði og breiddi feld á höfuð sér og lét illa í svefni.