Háv ch. 1

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Það er upphaf þessarar sögu að Þorbjörn hét maður. Hann var
Þjóðreksson. Hann bjó í Ísafirði á þeim bæ er heitir að
Laugabóli. Hann hafði goðorð um Ísafjörð. Hann var
stórættaður maður og höfðingi mikill og hinn mesti
ójafnaðarmaður svo að engir menn þar um Ísafjörð báru styrk
til neitt í móti honum að mæla. Hann tók dætur manna eða
frændkonur og hafði við hönd sér nokkura stund og sendi síðan
heim. Fyrir sumum tók hann bú upp eða rak brott af eignum
sínum.

Þorbjörn hafði tekið þá konu fyrir bú sitt er Sigríður hét.
Hún var ung kona og stórrar ættar. Hún átti fé mikið og
skyldi það standa fyrir henni og ekki fram ganga meðan hún
væri með Þorbirni.

Hávarður var maður nefndur. Hann bjó þar sem heitir á
Blámýri. Hann var ættstór maður og var þá hniginn á hinn efra
aldur. Hann hafði verið víkingur mikill hinn fyrra hluta ævi
sinnar og hinn mesti kappi. Og í einhverjum bardaga hafði
hann orðið sár mjög og fengið eitt sár undir knéskelina og
þaðan af gekk hann jafnan haltur síðan. Hávarður var
kvongaður og hét Bjargey kona hans. Hún var af góðum ættum og
hinn mesti skörungur. Þau áttu son einn er Ólafur hét. Hann
var á ungum aldri og manna gervilegastur. Hann var mikill
vexti, fríður sýnum. Þau Hávarður og Bjargey unnu Ólafi
mikið. Hann var þeim og hlýðinn og auðráður.

Þormóður hét maður. Hann bjó á þeim bæ er heitir á Bakka í
Ísafirði. Þorgerður hét kona hans. Þormóður var lítt við
alþýðuskap manna. Hann var þá hniginn nokkuð á hinn efra
aldur. Var það kallað að hann væri eigi einhamur. Þótti
hverjum þeirra og verst við hann að eiga.

Ljótur hét maður er bjó á Mánabergi í Ísafirði. Ljótur var
mikill maður og sterkur. Hann var bróðir Þorbjarnar og honum
líkastur um alla hluti.

Þorkell hét maður er bjó í ey þeirri er Æðey heitir. Hann var
vitur maður og þó lítilmenni en þó af góðum ættum og manna
óeinarðastur. Þorkell var lögmaður þeirra Ísfirðinga.

Tveir menn eru nefndir til sögunnar. Annar hét Brandur en
annar Vakur. Þeir voru heimamenn Þorbjarnar á Laugabóli.
Brandur var mikill vexti og rammur að afli. Það var iðja
Brands að hann hafði ferðir á sumrum og flutti að búi það er
þurfti en á vetrum gætti hann gamals fjár. Var hann vinsæll
og óáleitinn. Vakur var systursonur Þorbjarnar. Var hann
maður lítill og smáskitlegur, vígmáligur og títtmáligur,
fýsti Þorbjörn frænda sinn jafnan þess er þá var verr en
áður. Varð hann af því óvinsæll og unnu menn honum sannmælis.
Hann vann ekki annað en gekk með Þorbirni út og inn eða fór
sendiferðir hans og þá er hann vildi ill verk gera láta.

Þórdís hét kona er bjó á Hvoli í Ísafirði. Hún var systir
Þorbjarnar en móðir Vakurs. Hún átti og annan son er Skarfur
hét. Hann var bæði mikill og sterkur. Var hann með móður
sinni og sá um bú þeirra.

Þórálfur hét maður er bjó þar sem heitir á Lónseyri. Hann var
vinsæll maður og ekki mikilmenni. Hann var mjög skyldur
bústýru Þorbjarnar. Þórálfur hafði boðist til að taka við
Sigríði og ávaxta fé hennar en Þorbjörn vildi það ekki og
sýndi þar um enn ójafnað sinn og bað hann ekki orð til
leggja.