Harð ch. 27

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Um veturinn fyrir jól fóru þeir tólf saman í Hvamm til Orms á
náttarþeli. Ormur var eigi heima. Hann var farinn nokkuð að
erindum sínum. Bolli hét þræll hans er annaðist um bú ávallt
er Ormur var eigi heima. Þeir brutu upp útibúr og báru út
vöru og mat. Þeir tóku kistu Orms er gripir hans voru í og
fóru með þetta allt á burtu. Bolla þótti sér illa tekist hafa
er eigi var vakað yfir útibúrinu. Hann kveðst skyldu ná
kistunni af Hólmverjum eða fá bana ella og bað þá segja bónda
að hann væri við átjánda mann að naustum hina fjórðu nótt
þaðan og léti hljótt yfir sér.

Bolli býst nú. Hann hafði slitna skó og vöruvoðarkufl. Hann
var í Brynjudal hina fyrstu nótt og þó eigi að bæjum. Hann
kom til Þorsteins gullknapps og nefndist Þorbjörn, sagðist
vera sekur maður og kveðst vildu út til Harðar og koma sér í
sveit með honum. Þorsteinn gullknappur flutti hann út í Hólm
og er þeir Hörður og Geir sáu manninn leist þeim eigi einn
veg báðum. Geir þótti ráð að taka við honum en Hörður kveðst
ætla njósnarmann. Geir réð þó og sór hann þeim áður eiða en
þeir tóku við honum. Margt sagði hann þeim af landi og kveðst
þó vera syfjaður. Hann lagðist niður og svaf um daginn. Þeir
Geir komu eigi upp kistunni og spurðu Þorbjörn hvert ráð hann
legði til. Þorbjörn kvað það ekki vant.

"Er þar ekki í," sagði hann, "utan smíðartól bónda" - kvað
Ormi það eitt mein þykja í ráni þeirra Hólmverja er tólakista
hans var í burtu "en eg var þá," segir hann, "að Mosfelli er
ránið spurðist. Mun eg færa honum kistuna ef þér viljið."

Lítil slægja þótti Geir í vera um kistuna með því að ekki
væri í nema smíðartól ein. Tvær nætur var Þorbjörn þar og
taldi um fyrir þeim að þeir létu lausa kistuna. Ekki var
Herði um að þeir hefðu nokkur ráð Þorbjarnar, kvað þau mundu
illa gefast. Geir vildi þó ráða og fóru þeir sex saman um
nátt til nausta Orms. Þeir báru þá kistuna á land og upp í
naustið og settu undir húfinn á skipi Orms. Þá kallaði
Þorbjörn að menn skyldu upp standa og taka þjófana. Þeir
hlupu þá upp er fyrir voru og sóttu að þeim. Geir greip þá
einn árarstubba og barði á tvær hendur og varðist hann þá
allrösklega. Geir nær þá skipi sínu. Fjórir menn létust af
Geir. Ormur tók ferju og reru eftir Geir.

Hörður tók til orða heima í Hólmi: "Það er líkara að Geir
þurfi manna við og eigi þykist eg vita hve Þorbjörn sjá hefir
gefist honum."

Tók hann þá skip og rær inn á fjörð, kemur nú að eltingum
þeirra Orms og Geirs. Sneri þá Ormur skjótt undan og að
landi. Geir fór út í Hólm með Herði.

Ormur gaf síðan Bolla frelsi og land á Bollastöðum og öll
búsefni. Bjó hann þar síðan og varð auðigur maður og ófælinn.