Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Harð ch. 26

Harðar saga 26 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Harð ch. 26)

Anonymous íslendingasögurHarðar saga
252627

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



En er mjög leið á sumarið fór Hörður við fjórða mann og
tuttugasta til Saurbæjar því að Þorsteinn öxnabroddur hafði
hælst um það að Skroppa fóstra hans fjölkunnig mundi svo geta
gert að honum yrði ekki mein að Hólmverjum, með fjölkynngi
sinni. Og er þeir komu að landi varðveittu sjö skip á fljóti
en sautján gengu upp. Þeir sáu griðung mikinn á melnum upp
frá naustum. Þeir vildu glettast við hann en Hörður vildi
eigi það. Tveir menn af liði Harðar sneru í móts við
griðunginn og brugðu á sitt ráð. Boli brá við hornunum í
hvorttveggja sinn. Annar þeirra stefndi á síðuna en annar í
höfuðið. Spjótið hvorstveggja fló aftur og fyrir brjóst þeim
og höfðu báðir bana.



Hörður mælti: "Hafið þér ráð mín því að eigi er hér allt sem
sýnist."



Nú koma þeir á bæinn. Skroppa var heima og dætur bónda, Helga
og Sigríður, en Þorsteinn var í seli í Kúvallardal. Það er í
Svínadal. Skroppa lauk upp öllum húsum. Hún gerði
sjónhverfingar því að þar sem þær sátu á palli sýndist þeim
standa eski þrjú. Menn Harðar töluðu um að þeir vildu brjóta
eskin. Hörður bannaði það. Þeir fóru þá norður frá garði og
vildu vita ef þeir fyndu fé nokkuð. Nú sáu þeir hvar gyltur
ein rann með tveimur grísum norður úr garði. Þeir komust
fyrir hana. Þá þóttust þeir sjá mannfjölda mikinn fara á
móti sér með spjótum og alvæpni og nú skekur gylta norðan
hlustirnar með grísum sínum.



Geir mælti: "Förum til skips. Vér munum eiga hér við
liðsmun."



Hörður kvað hitt ráð að renna eigi svo skjótt að öllu
óreyndu. Í því tók Hörður upp stein mikinn og laust gyltina
til bana. Og er þeir komu að sáu þeir að þar lá Skroppa dauð
en dætur bónda stóðu uppi yfir henni þar að grísirnir höfðu
sýnst. Nú sáu þeir þegar að Skroppa var dauð að þetta var
nautaflokkur er í móti þeim fór en öngvir menn. Þetta sama fé
ráku þeir til skips og drápu og hlóðu ferjuna af slátri. Geir
tók á burt Sigríði nauðga og fóru síðan út í Hólm. Skroppa
var jörðuð inn frá Saurbæ, á milli og Ferstiklu, í
Skroppugili.



Þorsteinn gullknappur sat í friði fyrir Hólmverjum því að
þeir höfðu sæst á laun að hann skyldi flytja alla
einhleypinga í Hólm og segja þeim allar vélar landsmanna.
Hann hafði unnið þeim eiða að halda þetta allt og svíkja þá í
engu en þeir höfðu heitið honum að ræna þar ekki.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.