Hœns ch. 15

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

En nú skal segja nokkuð af Hersteini, að honum létti brátt
sóttarinnar er þeir riðu til þingsins. Fer hann þá í
Örnólfsdal.

Það var einn morgun snemma að hann var í smiðju því að hann
var manna hagastur á járn.

Þá kemur þar bóndi einn sá er Örnólfur hét og sagði svo:
"Sjúk er kýr mín," sagði hann, "og bið eg þig Hersteinn að þú
farir og sjáir hana. Þykir oss nú gott að þú ert aftur kominn
og höfum vér þá nokkuð svo iðgjöld föður þíns er oss varð að
mestu gagni."

Hersteinn svarar: "Eigi hirði eg um kú þína og kann eg eigi
að sjá hvað henni er til meins."

Bóndi svarar: "Mikill er þó munur að faðir þinn gaf mér kúna
en þú vilt eigi sjá hana."

Hersteinn svarar: "Eg gef þér aðra kú ef þessi deyr."

Bóndi svarar: "Það vil eg fyrst þiggja að þú sjáir þessa."

Hersteinn sprettur þá upp og verður hermt við og gengur út og
bóndinn með honum, snúa síðan í veg til skógar. Liggur þar
ein sneiðigata og skógurinn á tvær hendur. Og er Hersteinn
fer klifgötuna nemur hann staðar. Hann var allra manna
skyggnastur.

Hann mælti þá: "Kom þar fram skjöldur í skóginum?"

Bóndi þagði.

Hersteinn mælti: "Hefir þú svikið mig hundurinn þinn? Nú ef
þú ert í nokkurum særum að leyna þá leggst þú niður í götuna
og tala eigi orð. En ef þú gerir eigi þetta þá mun eg drepa
þig."

Bóndinn leggst þá niður en Hersteinn snýr heim og kallar á
menn sína. Þeir taka vopn sín og fara þegar í skóginn og
finna Örnólf í götunni. Þeir biðja hann fara með sér þangað
sem mælt var að þeir skyldu finnast. Nú fara þeir þar til er
þeir koma í eitt rjóður.

Þá mælti Hersteinn til Örnólfs: "Eigi vil eg skylda þig til
að tala en far nú sem fyrir þig var lagið."

Bóndi hleypur þá upp á hól einn og blístrar hátt. Síðan
hlaupa þar fram tólf menn og var þar Hænsna-Þórir fyrir
flokki. En þeir Hersteinn taka þessa menn höndum og drepa.
Höggur Hersteinn sjálfur höfuð af Þóri og hefir með sér, ríða
nú síðan suður til þings og segja þar þessi tíðindi. Verður
Hersteinn ágætur mjög af þessu verki og fær af virðing mikla
sem von var að.

Nú er setið yfir málum manna og verða þær málalyktir að
Arngrímur goði verður sekur fullri sekt og allir þeir er að
brennunni voru nema Þorvaldur Oddsson. Hann skyldi vera utan
þrjá vetur og eiga þá útkvæmt. Gefið var fé fyrir hann og svo
til farningar öðrum mönnum. Þorvaldur fór utan um sumarið og
var leiddur upp á Skotlandi og þjáður þar.

Nú eftir þetta var slitið þinginu og þykir mönnum Þórður vel
og skörulega hafa fylgt þessum málum.

Arngrímur goði fór og utan um sumarið og er það eigi ákveðið
hversu mikið fé goldið var. Lýkur á þá leið þessum málum.

Ríða menn síðan heim af þingi en þeir fara utan sem mælt var
er sekir voru.