GunnK ch. 2

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þeir bræður fara leið sína þar til þeir koma í Mörtungu. Það
var síð um kveld. Þeir drápu á dyr. Þá var til hurðar gengið
og spurt hver kominn væri en bræður sögðu til sín og spurðu
hvort Þorgeir væri heima. Sá sagði það satt vera.

Helgi mælti: "Seg þú honum að við vildum finna hann."

Þessi gerði sem hann bað. Síðan gekk Þorgeir út og bauð þeim
þar vera um nóttina.

Um morguninn eftir var Þorgeir mjög snemma á ferli og talaði
til þeirra bræðra að þeir skyldu upp standa. Þeir gerðu sem
hann bauð, ganga þá út og vestur um bæ allir og svo ofan að á
einni og svo síðan eftir árgljúfrinu og þar til þeir koma að
einstigi nokkuru. Þar gekk Þorgeir upp en þeir bræður eftir
og komu þá upp í helli stóran.

Þá mælti Þorgeir: "Hér skuluð þið bræður vera í vetur því að
ekki má eg svo halda ykkur að Þorgrímssynir viti eigi. En eg
skal koma til ykkar hvern dag og segja tíðindin þau er til
kunna að bera."

Eftir svo talað fór Þorgeir heim en þeir bræður voru eftir í
hellinum.

En frá Þorgrímssonum er það að segja að Jökull talaði við
bróður sinn: "Við skulum fara til Keldugnúps og drepa þá
Helga og Gunnar fyrir sín illvirki."

Svo gera þeir, fara til Keldugnúps með tólf menn og báðu
Þorbjörn selja fram sonu sína.

"Eigi eru þeir hér," segir hann.

En Grímur bað hann láta uppi rannsókn: "Muntu vilja leyna
þeim því að þeir eru hér."

Þá mælti Þorbjörn: "Gangi bræður þá tveir inn og kannið bæ
minn og vildi eg þó engu spilla láta því er eg á."

En þeir bræður gengu þá inn og könnuðu bæinn Þorbjarnar og
fundu þeir ekki að heldur þá Þorbjarnarsyni, sem von var að,
ganga út síðan og stíga á hesta sína og ríða á burt síðan og
svo heimleiðis.

Líður nú á veturinn og fréttu þeir bræður ekki til þeirra
Þorbjarnarsona.

Það bar einn dag til þá er þeir Þorbjarnarsynir voru í helli
sínum að þræll Geirs gekk að fé sínu þeim megin árinnar sem
hellir þeirra bræðra var. Hann sá þá bræður því að þeir höfðu
þá gengið frá hellisdyrunum. Síðan kom þrællinn heim um
kveldið síð.

Þá frétti Geir hann tíðinda en hann kvaðst ekki kunna að
segja "því að mér þykja það engin tíðindi sem eg sé."

"Hvað hefir þú nú séð í dag?" segir Geir.

Kolur sagði þá: "Sá eg þá bræður, Helga og Gunnar, í helli
einum norður með ánni."

"Varla þykir mér þeir þá langt í burtu," sagði Geir, "og
skaltu Kolur fara á Hörgsland og segja þeim bræðrum hvað títt
er."

Síðan fór hann sem Geir skipaði og kom á Hörgsland og sagði
þeim bræðrum hvað hann hafði séð til þeirra Þorbjarnarsona.
Síðan fór þrællinn heim. Þeir bræður safna liði og ætla að
fara að þeim Þorbjarnarsonum með þrjá tigi manna.