Grettis saga Ásmundarsonar 90 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Gr ch. 90)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þorsteinn drómundur var með Væringjum meðan mestur orðrómur
lék á málum þessum. Verður hann svo frægur að þar þótti varla
þvílíkur atgervismaður komið hafa sem hann. Fékk hann af
Haraldi Sigurðarsyni hinn mesta heiður því að hann virti
frændsemi við hann og hans ráðum hefir Þorstein fram farið að
því er menn ætla.
Bráðlega eftir það er Sigurður var úr landi rekinn hóf
Þorsteinn bónorð við Spes. Tók hún því sæmilega en veik þó
til frænda sinna. Voru þá stefnur að áttar. Kom það ásamt með
þeim að hún mundi mestu fyrir ráða. Var þá keypt með þeim með
samþykki frænda hennar og urðu þeirra samfarir góðar og höfðu
auð fjár. Þótti Þorsteinn mikill gæfumaður hversu hann hafði
úr ráðið sínum vandræðum. Voru þau ásamt tvo vetur þar í
Miklagarði.
Eftir það sagði Þorsteinn húsfreyju sinni að hann vildi vitja
eigna sinna aftur til Noregs. Hún sagði hann skyldi ráða.
Seldi hann þá eignir þær er hann átti og höfðu þau af óf
lausafjár. Réðust þau þá utan úr löndum með góðu föruneyti og
fóru alla leið uns þau komu í Noreg. Tóku frændur Þorsteins
harðla vel við þeim báðum og sá það brátt að hún var ör og
stórlynd. Gerðist hún brátt harðla vinsæl. Áttu þau börn
saman og sátu nú að eignum sínum og undu vel sínu ráði.
Þá var Magnús konungur hinn góði yfir Noregi. Fór Þorsteinn
skjótt á fund hans og var þar vel tekinn því að hann var mjög
frægur orðinn af því er hann hafði hefnt Grettis hins sterka.
Vita menn varla dæmi til að nokkurs manns af Íslandi hafi
hefnt verið í Miklagarði annars en Grettis Ásmundarsonar.
Svo er sagt að Þorsteinn yrði hirðmaður Magnúss konungs. Sat
Þorsteinn um kyrrt níu vetur síðan hann kom í Noreg og þóttu
þau hin mestu sæmdarmenn bæði. Þá kom utan úr Miklagarði
Haraldur konungur Sigurðarson og gaf Magnús konungur honum
hálfan Noreg við sig. Voru þá báðir konungar í Noregi um
hríð.
Eftir andlát Magnúss konungs undu margir lítt þeir sem höfðu
verið vinir hans því að allir unnu honum. En mönnum varð
vangætt til lyndis Haralds konungs því að hann var harður og
refsingasamur.
Þorsteinn drómundur gerðist þá hnignandi og var þó hinn
hraustasti maður. Þá var liðið frá drápi Grettis
Ásmundarsonar sextán vetur.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.